Wasyl Bandera: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Literatura: link zewn |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 4:
Ukończył [[gimnazjum]] w [[Stryj (miasto)|Stryju]], następnie [[Akademia Rolnicza w Dublanach|Akademię Rolniczą w Dublanach]], oraz filozofię na [[Uniwersytet Lwowski|Uniwersytecie Lwowskim]]. Członek [[Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów|OUN]].
W latach [[1938]]-[[1939]] więziony w [[Miejsce Odosobnienia w Berezie Kartuskiej|obozie w Berezie Kartuskiej]]. Uwolniony w czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]], pracował w [[Kraków|Krakowie]]. Od lipca [[1941]] pracował w wydziale propagandy OUN w [[Iwano-Frankiwsk|Stanisławowie]]. W tym czasie, według [[Franziska Bruder|Franziski Bruder]], był organizatorem antyżydowskich [[pogrom]]ów<ref>Franziska Bruder, ''„Den ukrainischen Staat erkämpfen oder sterben!” Die Organisation ukrainischer Nationalisten (OUN)) 1928-1948.'', Berlin 2007, s. 146 [cyt. za:] Grzegorz Rossoliński-Liebe, ''Stepan Bandera: The Life and Afterlife of a Ukrainian Nationalist. Fascism, Genocide, and Cult'', Stuttgart 2014, Ibidem Verlag, ISBN 978-3-8382-0604-2, s. 239, przyp. 437</ref>. W grudniu 1941 został aresztowany wraz z żoną przez Niemców.
Po ciężkim przesłuchaniu został wysłany do [[Obozy niemieckie 1933-1945|niemieckiego obozu]] [[obóz koncentracyjny|koncentracyjnego]] KL Auschwitz, gdzie został po krótkim pobycie zabity<ref>''Na temat przyczyn śmierci jednego z braci Stepana Bandery, najprawdopodobniej Wasyla, takie oświadczenie złożył Zygmunt Gaudasiński (nr 9907): „Latem 1942 r. byłem zatrudniony w komandzie „Neubau” jako pomocnik pisarza (...). Po przybyciu na blok 16 kapo Edward Radomski wskazał nam więźnia niewielkiego wzrostu, który na rusztowaniu dowoził tynkarzom zaprawę murarską, oświadczając przy tym, że jest to zbrodniarz ukraiński Bandera, odpowiedzialny za śmierć wielu Polaków. Zauważyłem wówczas, że vorarbeiter Feliks Maruta (później jeden z kapów komanda) zachowywał się brutalnie w stosunku do Bandery, twierdząc, że jest to zapłata za zbrodnie, których dopuścił się na jego rodzinie i innych Polakach”. W wyniku powyższych zdarzeń Wasyl Bandera trafił 5 sierpnia 1942 r. do szpitala obozowego, gdzie później zmarł. Z kolei Jerzy Tabeau, przebywający w obozie pod nazwiskiem Jerzy Wesołowski (nr 27273) zeznał, że był świadkiem śmierci jednego z braci Banderów [niewątpliwie był to Wasyl Bandera – dop. AC], który zmarł na biegunkę w bloku szpitalnym nr 28, kiedy on tam pracował jako pielęgniarz. W swoich zeznaniach stwierdził także, że wcześniej do niego na sztubę przychodziło wielu Ukraińców, którzy prosili, żeby nim się dobrze opiekować.''''[[Adam Cyra]], ''Banderowcy w KL Auschwitz'' (w:) ''[[Studia nad Faszyzmem i Zbrodniami Hitlerowskimi]]'', t. XXX, Wrocław 2008, s. 383-432. [http://www.mysl-polska.pl/node/51 wersja elektroniczna]</ref>.
| |||