Libacja (rytuał): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
mNie podano opisu zmian
Linia 3:
'''Libacja''' ([[łac.]] ''libatio'') – ofiara dla bóstwa składana w formie wylewania na ziemię cennych płynów. Był to zwyczaj istniejący w wielu religiach [[antyk|antycznych]], a także w [[judaizm|judaizmie]], [[hinduizm|hinduizmie]] i [[Shintō]]. U [[starożytność|starożytnych]] [[Grecy|Greków]] i [[Rzymianie|Rzymian]] jeden z najważniejszych obrzędów religijnych. W relacjach [[Herodot]]a występował także u [[Persowie|Persów]], według [[Pliniusz Młody|Pliniusz Młodego]] również u [[Celtowie|Celtów]].
 
Najczęściej stosowane płyny w aktach libacji to: [[wino]], [[Oliwa z oliwek|oliwa]], kosztowne [[olejek eteryczny|olejki eteryczne]] oraz w tradycji hinduizmu [[ghi]]. W tradycji antyku i judaizmie do aktu libacji stosowano specjalne, płaskie naczynia z dzióbkiem nazywane [[patera|paterami]]. W religiach antycznych oddawano w ten sposób hołd głównie bóstwom podziemia, takim jak [[Hades]], stąd ważne było wylewanie płynu bezpośrednio na gołą i spulchnioną ziemię, tak aby mógł on w nią szybko wsiąknąć.
 
W religii Shinto libacja jest nazywana ''Miki'' (神酒), dosłownie ''kami sake'' (boskie sake). W trakcie ceremonii w shintoistycznej świątyni stosuje się do libacji wino ryżowe – stąd pochodzi nazwa ''[[sake]]'' dla tego trunku. W warunkach domowych zamiast sake stosuje się często świeżą wodę, którą należy zmieniać każdego ranka. W Shinto naczyniem liturgicznym stosowanym do libacji jest porcelanowy lub metalowy kubek bez żadnych ozdób.