<ref>{{Cytuj stronę|url = http://www.denstoredanske.dk/Samfund,_jura_og_politik/Samfund/Folketinget_og_parlamentarisme_generelt/Landstinget|tytuł = Den store danske|autor = |data dostępu = |opublikowany = |język = }}</ref>Tuż po roku 1849 Landsting składał się z 51 członków. Każdy z nich musiał mieć minimum 40 lat, dochody powyżej 1200 talarów rocznie i płacić składki wynoszące 200 talarów. Członków Landstingu wybierało zgromadzenie elektorów raz na osiem lat<ref>{{Cytuj stronę|url = http://www.denstoredanske.dk/Samfund,_jura_og_politik/Samfund/Folketinget_og_parlamentarisme_generelt/Landstinget|tytuł = Den store danske|autor = |data dostępu = |opublikowany = |język = }}</ref>.
Tylko jedna siódma dorosłych mieszkańców Danii miała prawa wyborcze; kobiety, nędzarze, słudzy, byli więźniowie i bankruci byli wyłączeni z wyborów.
