Paul Heim: Różnice pomiędzy wersjami

W roku 1895 po zdobyciu zawodu kamieniarza rozpoczął naukę w Szkole Rzemiosł Budowlanych w Stuttgarcie, gdzie poznał i zaprzyjaźnił się z [[Albert Kempter|Albertem Kempterem]], który później został jego szwagrem, wspólnikiem i współautorem najważniejszych projektów realizowanych w latach dwudziestych i trzydziestych we Wrocławiu. Po ukończeniu nauki w roku 1900 rozpoczął pracę w zawodzie architekta. Początkowo zatrudniony był w firmie Paula Schultze-Naumburga. W roku 1910 przybył do Wrocławia, gdzie rozpoczął pracę w biurze miejskiego radcy budowlanego [[Max Berg|Maksa Berga]]. W tym czasie uczestniczył w tworzeniu projektów opracowywanych pod jego kierunkiem min. najważniejszego dzieła w karierze Berga – [[Hala Stulecia|Hali Stulecia]]. We Wrocławiu mieszkał i pracował przez nastepne 35 lat, tu powstały najważniejsze jego projekty. Po I wojnie światowej pracował już jako wolny architekt, początkowo wraz z [[Hermann Wahlich|Hermannem Wahlichem]], a później z Albertem Kempterem, z którym założył firmę Heim & Kempter. Okres największych sukcesów spółki Heima i Kemptera to lata dwudzieste, kiedy to zrealizowano według ich projektów kilkanaście osiedli domów mieszkalnych na zlecenie spółdzielni mieszkaniowych we Wrocławiu: na [[Sępolno (Wrocław)|Sępolnie]], [[Biskupin (Wrocław)|Biskupinie]], [[Grabiszyn]]ie, [[Pilczyce|Pilczycach]], [[Księże Małe|Księżu Małym]] i [[Tarnogaj]]u. Ważnym wydarzeniem dla ich spółki był udział w roku 1929 w [[WUWA|wystawie "Mieszkanie i Miejsce Pracy"]], gdzie zaprojektowali dwa domy we wzorcowym osiedlu tej wystawy: galeriowy dom wielorodzinny i przedszkole. Oba budynki zebrały później wiele pochlebnych recenzji. W latach trzydziestych po przejęciu władzy przez nazistów projektował głównie domy jednorodzinne. W roku 1945 wyjechał z Wrocławia i powrócił do Stuttgartu, gdzie pracował nadal jako wolny architekt, brał min. udział w konkursie na odbudowę miasta ze zniszczeń wojennych.