Wersja z 08:06, 1 kwi 2014 edytuj Oleo (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 33 574 edycje m →‎Historia użytkowania: drobne redakcyjne ← poprzednia edycja		Wersja z 00:44, 11 mar 2015 edytuj anuluj edycję 79.191.4.3 (dyskusja) →‎Historia użytkowania: drobne merytoryczne Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 74: == Historia użytkowania == Kiedy [[Ustrój polityczny Stanów Zjednoczonych\|rząd Stanów Zjednoczonych]] wydał w październiku 1934 zakaz przewożenia pasażerów przez linie lotnicze samolotami jednosilnikowymi oraz nocnych lotów dla tego typu maszyn, Lockheed z ofertą swojego nowego samolotu doskonale wykorzystał zapotrzebowanie rynku lotniczego. Electrę L-10 zakupiło i użytkowało ponad trzydziestu przewoźników na całym świecie. W latach 1936–1939 ~~cztery~~dziesięć L-~~10-A~~10A ~~latały~~latało również w barwach [[Polskie Linie Lotnicze LOT\|PLL LOT]]. Osiem krajów ([[United States Armed Forces\|Stany Zjednoczone]], [[Fuerza Aérea Argentina\|Argentyna]], [[Brazylia]], [[Honduras]], [[Hiszpańskie Siły Powietrzne\|Hiszpania]], [[Royal Canadian Air Force\|Kanada]], [[Royal Air Force\|Wielka Brytania]]) wyposażyło w nią także swoje siły zbrojne. Szeregu cywilnym nabywcom samolot służył do innych celów niż komercyjny transport pasażerski. W maju 1937 piloci Henry Tyndall Merrill i J. S. Lambie wykonali lot Ameryka–Europa–Ameryka. Ów dwukrotny przelot nad [[Ocean Atlantycki\|Atlantykiem]], sponsorowany przez magnata prasowego, [[William Randolph Hearst\|W. R. Hearsta]], okrzyknięto pierwszym powrotnym lotem komercyjnym na Stary Kontynent. Electra bowiem poleciała do [[Londyn]]u z filmowym zapisem katastrofy [[sterowiec\|sterowca]] „[[LZ 129 Hindenburg\|Hindenburg]]”, a powróciła do [[Nowy Jork\|Nowego Jorku]] ze zdjęciami z koronacji króla [[Jerzy VI Windsor\|Jerzego VI]]. Za swój wyczyn Merrill (jako I pilot) otrzymał [[Harmon Trophy]], cenioną, przyznawaną do dzisiaj amerykańską nagrodę lotniczą.

Lockheed L-10 Electra: Różnice pomiędzy wersjami