Plazmon (fizyka): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Siciol (dyskusja | edycje)
m dr. jęz., int.
Linia 20:
Plazmony powierzchniowe to plazmony powstające na powierzchni granicznej pomiędzy dwoma ośrodkami o przeciwnych znakach części rzeczywistej [[Przenikalność elektryczna|przenikalności elektrycznej]] (na przykład metalu lub domieszkowanego [[półprzewodniki|półprzewodnika]] oraz [[dielektryk]]a lub próżni). Plazmony powierzchniowe mogą oddziaływać z [[Promieniowanie elektromagnetyczne|promieniowaniem elektromagnetycznym]] tworząc plazmonowo-polarytonową falę powierzchniową (SPP), która rozchodzi się wzdłuż powierzchni granicznej obu ośrodków. Długość tej fali jest zazwyczaj dużo mniejsza od długości fali światła o tej samej częstotliwości, co znajduje zastosowanie między innymi w produkcji powlekanych metalem sond do [[Skaningowy mikroskop pola bliskiego|skaningowej mikroskopii optycznej pola bliskiego]].
 
Plazmony powierzchniowe mają znaczenie między innymi w [[powierzchniowo wzmocniona spektroskopia Ramana|Powierzchniowopowierzchniowo wzmocnionej spektroskopii Ramana (SERS)]] i w wyjaśnieniu anomalii dyfrakcyjnej na metalowej [[Siatka dyfrakcyjna|siatce dyfrakcyjnej]] określanych jako anomalia [[Robert W. Wood|Wooda]]. [[Powierzchniowy rezonans plazmonowy]] używany jest przez biochemików w badaniach nad mechanizmami i [[kinetyka|kinetyką]] przyłączania [[ligand]]ów do [[receptor]]ów (np. przyłączanie substratu do [[enzymy|enzymu]]).
 
[[Plik:GothicRayonnantRose003.jpg|thumb|[[Gotyk|Gotycki]] [[witraż]] w paryskiej katedrze [[Katedra Notre-Dame w Paryżu|Notre-Dame]]. Kolory uzyskano dzięki [[koloid]]owej zawiesinie złota w szkle.]]
Już wcześniej wykorzystywano powierzchniowe plazmony do regulowania koloru materiałów. Jest to możliwe, ponieważ kontrola nad kształtem i rozmiarem cząsteczki pozwala na określenie plazmonów powierzchniowych mogących się z nimi sprząc i w nich propagować. To z kolei kontrola nad światłem, które reaguje z powierzchnią. Te efekty zostały przedstawione na [[witraż]]ach, które zdobią średniowieczne katedry. W tym przypadku nanocząstki metalu o określonym rozmiarze, które oddziałują ze światłem, nadają szkłu jego jaskrawą barwę. Nowoczesna nauka zaprojektowała te efekty zarówno dla światła widzialnego jak i [[Promieniowanie mikrofalowe|promieniowania mikrofalowego]]. Wiele uwagi poświęca się zakresowi mikrofalowemu, ponieważ przy tych długościach fal konieczna powierzchnia materiałów może być wykonana mechanicznie (wielkość rzędu kilku centymetrów). Wygenerowanie plazmonów powierzchniowych w zakresie widzialnym wymaga stworzenia powierzchni o wymiarach poniżej 400 [[nanometr|nm]]. Jest to o wiele trudniejsze i dopiero ostatnimi czasy stało się możliwe do wykonania solidniedokładnie i w dostępny sposóbpowtarzalnie.
 
== Możliwe zastosowania ==