Ronnie O’Sullivan: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Sezon 2014/2015: german |
→Sezon 2014/2015: cd po dzisiejszym finale |
||
Linia 281:
Na początku lutego Ronnie wziął udział w turnieju [[German Masters 2015|German Masters]]. W meczu pierwszej rundy jego rywalem był finałowy rywal z grupy 5 [[Championship League Snooker 2015|CLS]] - [[Mark Davis (snookerzysta)|Mark Davis]]. Tym razem zwycięzcą został "The Rocket", który pozwolił rywalowi na wygranie tylko jednego frejma. Mecz zakończył się wynikiem 5:1. Kolejnym rywalem Anglika był [[Joe Perry]], który nie zdołał ugrać ani jednego frejma w spotkaniu drugiej rundy. Ronnie wygrał cały mecz wynikiem 5:0. Pogromcą O'Sullivana został jednak [[Shaun Murphy]], który był jego rywalem z spotkaniu ćwierćfinałowym. Ronnie pomimo prowadzenia 4:2, oddał kolejne trzy partie rywalowi i musiał pożegnać się z turniejem. W całych zawodach wbił trzy [[break snookerowy|breaki 100+]]. <ref>{{cytuj stronę|url=http://ls.worldsnookerdata.com/Matches.aspx?t=13789|tytuł=German Masters 2015}}</ref>.
Następnym turniejem, w którym wziął udział Ronnie był [[Welsh Open|Welsh Open 2015]]. Do turnieju przystąpił jako obrońca tytułu. W pierwszym spotkaniu trafił na [[Vinnie Calabrese]] i ograł go w stosunku 4:1. Kolejnym rywalem Anglika był [[Rory McLeod]]. Starszy Anglik początkowo prowadził w spotkaniu 2:0, lecz wtedy nastąpił powrót Ronniego i ostatecznie zakończył spotkanie po 6 frejmach. Jak się okazało, kolejny mecz okazał się jego ostatnim, gdyż musiał uznać wyższość [[Matthew Stevens]]a, który pokonał obrońca tytułu po deciderze. W całych zawodach wbił jednego [[break snookerowy|breaka 100+]]. <ref>{{cytuj stronę|url=http://www.cuetracker.net/Tournaments/Welsh-Open/2015/1083|tytuł=Welsh Open 2015}}</ref>
Na początku marca, Ronnie wystąpił w zaproszeniowym turnieju [[Snooker Shoot-Out 2015|Snooker Shoot-Out]]. Stawiany w roli faworyta ze względu na swoją ofensywną grę, odpadł w meczu drugiej rundy, przegrywając w spotkaniu, w którym jego rywalem był [[Tom Ford]].
Po kilku tygodniach powrócił do snookerowego stołu, biorąc udział w zmaganiach w nierankingowym turniju [[World Grand Prix 2015|World Grand Prix]]. Po dwóch dniach rywalizacji, Ronnie podał do informacji, że brak mu motywacji do gry. <ref>{{cytuj stronę|url=http://ls.worldsnookerdata.com/Matches.aspx?t=13789|tytuł=German Masters 2015}}</ref>. Lecz nawet mimo braku chęci bez większych problemów dotarł do finału zawodów. W pierwszym meczu jego rywalem był [[Rod Lawler]], który jako jedyny potrafił wygrać z Ronniem dwa frejmy w pierwszych czterech jego meczach. W trzech kolejnych meczach rywale byli w stanie wygrać zaledwie jednego frejma, a Ronnie kończył swoje spotkania bez wbicia choćby jednej setki. Mecz z [[Robert Milkins|Robertem Milkinsem]] zakończył bez straty frejma, tak samo jak półfinałowy pojedynek z [[Stuart Bingham|Stuartem Binghamem]], ogrywając rywala 6:0. W finale zawodów jego rywalem był [[Judd Trump]], który dwukrotnie wychodził w tym turnieju z podbramkowych sytuacji, najpierw przegrywając w ostatniej partii meczu z [[Mark J. Williams|Markem Williamsem]] 49-36, a w meczu półfinałowym wygrywając spotkanie, w którym [[Martin Gould]] prowadził 5:1.
=== Maksymalne breaki ===
| |||