→Linki zewnętrzne: lit.
(drobne merytoryczne) |
(→Linki zewnętrzne: lit.) |
||
Pierwszy odpadł Steyr GB. FN wycofała się jako druga, w jej ślady poszedł Colt. Zbyt częste usterki wyeliminowały Walthera, Hecklera & Kocha i S&W. Próby zakończyły Beretta i SIG-Sauer które osiągnęły bardzo zbliżony wynik. Obie firmy oferowały wykonanie kontraktu i dostarczenie 305 580 pistoletów w ciągu pięciu lat. Jednostkowa cena za pistolet była też niemal jednakowa, pistolet [[Szwajcaria|szwajcarski]] był nawet o dwa [[dolar amerykański|dolary]] tańszy i kosztował $176,50, ale [[Włochy|Włosi]] oferowali tańsze części zamienne i ich oferta była w rezultacie niemal o trzy miliony dolarów tańsza, co zdecydowało o jej przyjęciu.
W maju [[1989]] ogłoszono powtórzone zwycięstwo Berrety i podpisanie nowego kontraktu na kolejne 142 292 pistolety. Te, podobnie jak większość pistoletów z pierwszego kontraktu, pochodziły z amerykańskiej fabryki Berreta USA Corporation, w Accokeek w stanie [[Maryland]], która powstała dla uśmierzenia protestów przeciw wyborowi zagranicznego pistoletu dla armii amerykańskiej.
|