Ojcowie apostolscy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Ojcowie apostolscy''' – najstarsze pokolenie [[ojcowie Kościoła|pisarzy wczesnochrześcijańskich]]. Tworzyli bezpośrednio po czasach apostolskich (przełom I i II wieku, pierwsza połowa II wieku) i powoływali się na autorytet [[apostoł]]ów [[Jezus Chrystus|Chrystusa]] (zwłaszcza [[Jan Ewangelista|apostoła Jana]] który żył najdłużej), lub ich bezpośrednich uczniów. Ich pisma nie zostały włączone do [[kanon Biblii|kanonu Biblii]]. Twórczość ojców apostolskich obejmuje kilka dzieł, różnorodnych pod względem gatunkowym (zbiory pouczeń, listy), lecz dość jednorodnych pod względem treści, którą są zalecenia duszpasterskie, oraz stylu nawiązującego do listów św. Pawła. Ojcowie apostolscy poprzedzają działalność [[apologeciApologetyka|apologetów]] (od 2 poł. II wieku).

Nazwa o''jcowie apostolscy'' została stworzona w XVII wieku w Paryżu, kiedy patrolog J.B. Cotelier, opublikował dzieło ''Patres aevi apostolici ''([[Język łacińskiŁacina|łac.]] Ojcowie wieku apostolskiego).<ref name=":0">{{Cytuj książkę|nazwisko = Drączkowski|imię = Franciszek|tytuł = Patrologia|rok = 2012|wydawca = Bernardinum|miejsce = |strony = |isbn = 978-83-7823-086-1}}</ref> Znalazły się w nim dzieła pięciu pisarzy: Pseudo-Barnaby, Klemensa Rzymskiego, Hermasa, Ignacego oraz Polikarpa. Później dołączono do nich zachowane fragmenty dzieła Papiasza cytowane u innych pisarzy; w epoce współczesnej dołączono autora Didache.<ref name=":1">{{Cytuj książkę|nazwisko = Quasten|imię = Iohannes|tytuł = Patrologia Vol.1|rok = 1978|wydawca = Marietti|miejsce = Genova|strony = 56|isbn = 882116702X}}</ref>

* Autor [[Didache|Didache]]

''List Barnaby'' oraz ''Pasterz Hermasa'' znajdują się na końcu w ''[[Kodeks Synajski|Codex Sinaiticus]]'' - jednym z najważniejszych manuskryptów [[Nowy Testament|Nowego Testamentu]].

Ojcowie apostolscy zachowali żywą pamięć osoby Chrystusa z racji bezpośrednich kontaktów z apostołami i uczniami apostolskimi. Ich pisma ukazują napięcie eschatologiczne, oczekiwanie na [[paruzja|paruzję]] - powtórne przyjście Chrystusa, która jest bliska ([[millenaryzm|chiliazm]]); z tej racji gotowi są przyjąć [[Męczennik|męczeństwo]], aby być w bliskości Chrystusa, pragnienie bliskości osiąga często formę [[Mistyka chrześcijańska|mistyczną]] (Ignacy). Dzieła ojców zawierają dość jednolitą doktrynę chrystologiczną, jednak ich teologia ta ma charakter personalny i okolicznościowy. Chrystus jawi się jako istniejący odwiecznie Syn Boży, prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek, który uczestniczy w akcie stwórczym. [[Sakramenty|SakramentySakrament]]y oraz życie moralne są drogą chrześcijanina aby dostąpić zbawienia w Chrystusie. Prawa moralne którymi powinien kierować się człowiek pochodzą od Stwórcy.<ref name=":0" /><ref name=":1" />