Centralny Szpital Kliniczny Uniwersytetu Medycznego w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ilustracja
zmiany związane z uruchomieniem kompleksu
Linia 6:
|państwo = POL
|miejscowość = [[Łódź]]
|adres = ul. Pomorska 251/<br />[[Ulica Czechosłowacka w Łodzi|ul. Czechosłowacka]] 8/10
|typ budynku =
|styl architektoniczny =
Linia 32:
|www =
}}
'''Centrum Kliniczno-Dydaktyczne Uniwersytetu Medycznego w Łodzi''' – centrum medyczne [[Uniwersytet Medyczny w Łodzi|Uniwersytetu Medycznego Łodzi]], usytuowane pomiędzy ulicami: [[Ulica Pomorska w Łodzi|Pomorską]], Mazowiecką i [[Ulica Czechosłowacka w Łodzi|Czechosłowacką]], we wschodniej części Łodzi, na obszarze osiedla [[Niciarniana (osiedle w Łodzi)|Niciarniana]]. Obiekt został ukończony po 38 latach od rozpoczęcia budowy, w 2013 roku.
 
W skład kompleksu obecnie wchodzi Centrum Dydaktyczne Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, a także oddziały szpitalne należące formalnie do [[Uniwersytecki Szpital Kliniczny nr 2 im. WAM w Łodzi - Centralny Szpital Weteranów|Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego nr 2 im. WAM - Centralnego Szpitala Weteranów]]. Kolejne oddziały przenoszone są do CKD sukcesywnie.
 
== Historia ==
Obiekt został ukończony po 38 latach od rozpoczęcia budowy, w 2013 roku.
 
W [[1975]] roku wmurowano [[kamień węgielny]], budowę wielkiego szpitala rozpoczęto zaś w 1976. Szpital miał na 14 piętrach pomieścić 1500 łóżek. W 1980 na budowę przeznaczono 60 milionów zł. Na 54 hektarowym terenie w okolicy ówczesnej ulicy Nowotki (dziś Pomorskiej) trwały prace. Ukończono wówczas wszystkie podziemne instalacje z wyjątkiem urządzeń hydrantowych – informował kierownik głównego wykonawcy Budopolu – Mieczysław Skubisz. Rozpoczęła się budowa dróg w okolicy, których koszt szacowany był na około 30 milionów złotych. Powoli zaczynał się piąć w górę główny budynek szpitala którego wysokość zaplanowano na 17 pięter i 160 metrów długości. Pawilon psychiatryczny był w trakcie robót wykończeniowych. Trwał także montaż pierwszej kondygnacji budynku zwierzętarni, który miał być w stanie surowym gotowy we wrześniu 1980 roku. Wkrótce miała rozpocząć się budowa jeszcze jednego obiektu kompleksu szpitalnego – diagnostycznego albo technicznego. Na budowie pracowały trzy firmy podwykonawców: Instal Łódź, Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych, Przedsiębiorstwo Robót Instalacyjnych Budopol z Mińska Mazowieckiego. Trwały uzgodnienia z producentami na temat rodzaju urządzeń w które zostanie wyposażony kompleks szpitalny – m.in. megafonizacji z centralną dyspozytornią poczty automatycznej, czy transportu mechanicznego. Niestety później zaczęły się problemy z ciągłością trwania inwestycji spowodowane różnymi przyczynami i czynnikami.