PDP-1: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m meryt, red. lit. |
m merytoryczne |
||
Linia 1:
[[Plik:PDP-1.jpg|300px|thumb|
[[Plik:Dec SYSTEM BUILDING BLOCKS 1103.jpg|300px|thumb|
[[Plik:Steve Russell and PDP-1.png|300px|thumb|PDP-1 i Steve Russell, twórca gry ''Spacewar!''. Pośrodku, nad biurkiem, główny panel sterowania, nad nim (srebrny) czytnik taśm perforowanych, pionowy slot powyżej to wyjście taśmy z [[dalekopis|dalekopisu]], a obok podajnik na osiem taśm perforowanych.]]
'''PDP-1''' ([[język angielski|ang.]] ''Programmed Data Processor-1'') – pierwszy [[komputer]] [[Digital Equipment Corporation|Digitala]] należący do serii [[Programmed Data Processor|PDP]]. Jest to jednocześnie jeden z pierwszych [[minikomputer]]ów wprowadzonych na rynek. Produkcja została rozpoczęta w roku [[1960]]. Komputer ten jest znany z tego, że był jedną z podstawowych maszyn nowo tworzącej się kultury [[Haker (slang komputerowy)|hakerskiej]] [[Massachusetts Institute of Technology|MIT-u]], [[Bolt, Beranek and Newman|BBN-u]] i innych ośrodków. PDP-1 był także platformą jednej z pierwszych [[gra komputerowa|gier komputerowych]], ''[[Spacewar!]]'' [[Steve Russell|Steve’a Russela]].
==
Był to [[Komputer drugiej generacji|komputer tranzystorowy]] oparty na [[Architektura 18-bitowa|18-bitowych]] [[słowo (informatyka)|słowach]] i miał 4k słów [[Pamięć ferrytowa|ferrytowej]] [[pamięć operacyjna|pamięci operacyjnej]] (odpowiednik 9 [[kilobajt]]ów lub 9000 bajtów) z możliwością rozbudowy do 64k słów (144 kB). Cykl pamięci głównej trwał 5 [[mikrosekunda|mikrosekund]] (co odpowiadało „prędkości zegara” 200 [[herc|kiloherców]]). Efektywnie instrukcje arytmetyczne zajmowały 10 mikrosekund, więc komputer wykonywał 100.000 operacji na sekundę (operacje te wymagały dwóch cykli pamięci: jednego na pobranie instrukcji, a drugiego na pobranie danych). Komputer obsługiwał liczby całkowite ze znakiem w systemie [[Kod uzupełnień do jedności|ZU1]].
Budowa PDP-1 opierała się na 2700 tranzystorach i 3000 diod, które głównie wchodziły w skład modułów systemowych o nazwie ''System Building Blocks'' zawierających tranzystory o prędkości przełączania rzędu 5 MHz. Moduły systemowe były następnie montowane w wielu 19-calowych szafach teleinformatycznych, a one w pojedynczej wielkiej skrzyni wyposażonej w panel sterowania zawierający przełączniki i sygnalizatory świetlne. Powyżej panelu sterowania były umieszczone standardowe rozwiązania wejścia-wyjścia, czyli czytnik i drukarka taśm perforowanych.
W podstawowej konfiguracji PDP-1 był sprzedawany za 120.000 $ (w 2015 roku to odpowiednio 950.000 $). Ostatecznie 53 egzemplarze tych maszyn zostały dostarczone do 1969 roku, kiedy to zaprzestano ich produkcji.
{{commonscat|PDP-1}}
{{Przypisy}}
{{Komputery Digitala}}
| |||