Maksymian: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m ort. |
uzupełnienie |
||
Linia 26:
W roku 306 umierający Konstancjusz wyznaczył na swojego następcę swojego syna [[Konstantyn I Wielki|Konstantyna]]. Jednak po śmierci Konstancjusza nowym augustem powinien stać się dotychczasowy cezar – Sewer. Galeriusz poszedł z Konstantynem na kompromis i mianował go cezarem, zaś augustem zachodniej części Cesarstwa został Sewer. Po tych wydarzeniach syn Maksymiana – [[Maksencjusz (cesarz rzymski)|Maksencjusz]], zazdrosny o to, że nie został on cezarem po abdykacji swojego ojca, wykorzystał rozruchy w Rzymie z powodu opodatkowania dotychczas wolnych od tego ciężaru mieszkańców stolicy i namówił żołnierzy do obwołania go augustem. Galeriusz rozkazał przebywającemu w Mediolanie Sewerowi, aby stłumił bunt. W międzyczasie Maksencjusz przyzwał swego ojca Maksymiana do stolicy, aby wspólnie z nim rządzić. Kiedy Sewer nadciągnął wraz ze swoją armią do Rzymu, większość żołnierzy opuściła go i przeszła na stronę swojego dawnego augusta Maksymiana. Sewer uciekł z resztką armii do Rawenny, jednak wkrótce nawiązał rokowania z Maksencjuszem i Maksymianem i poddał się.
W 308 roku Maksymian próbował zdetronizować swojego syna, jednak wojsko opowiedziało się po stronie Maksencjusza, więc Maksymian uciekł do Galii na dwór swojego zięcia Konstantyna. W 310 roku, korzystając z tego, że Konstantyn wyruszył na wojnę przeciw Frankom, po raz kolejny obwołał się augustem, jednak został szybko przez niego pokonany i zamordowany lub zmuszony do samobójstwa. <ref>Aleksander Krawczuk, ''Konstantyn Wielki'', Warszawa, Wiedza Powszechna, 1985, s. 85-102</ref>
{{Przypisy}}
| |||