Władimir Kiszkin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
. .
m drobne techniczne
Linia 1:
'''Władimir Aleksandrowicz Kiszkin''' ([[język rosyjski|ros.]] Владимир Александрович Кишкин, ur. [[1883]] w [[Kowrow]]ie, zm. [[8 lutego]] [[1938]]) - [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]] polityk i funkcjonariusz służb specjalnych, szef Wydziału Transportowego [[GUGB]] [[NKWD]] ZSRR (1934-1935), zastępca ludowego komisarza komunikacji drogowej ZSRR (1931-1933 i 1935-1937).
 
[[Rosjanie|Rosjanin]], skończył gimnazjum we [[Włodzimierz (Rosja)|Włodzimierzu]], 1902-1904 uczył się w Uczelni Inżynierów Morskich w [[Kronsztad]]zie, 1904-1912 studiował na Wydziale Prawnym Uniwersytetu [[Petersburg|Petersburskiego]], podczas studiów związał się z grupą anarchokomunistyczną, po studiach był pomocnikiem kierownika biura kinematograficznego w Petersburgu, był 2 razy aresztowany za działalność rewolucyjną w Petersburgu. Od października 1915 w [[Armia Imperium Rosyjskiego|rosyjskiej armii]], 1917 podczas bitwy pod [[Ryga|Rygą]] został ranny i od października 1917 do maja 1918 przebywał w niemieckiej niewoli, po zwolnieniu służył we Flocie Bałtyckiej, od października 1918 członek [[RKP(b)]]/[[WKP(b)]]. Pracował w piotrogrodzkim komitecie wykonawczym, 1919 brał udział w walkach z armią [[Nikołaj Judenicz|Judenicza]], w listopadzie-grudniu 1919 kierownik oddziału milicji Rady Piotrogrodzkiej, od stycznia do sierpnia 1920 członek Kolegium Piotrogrodzkiej Policji Sądowej, a od sierpnia 1920 do lipca 1921 jej przewodniczący. Od 3 września 1921 funkcjonariusz [[Czeka|Czeki]] w [[Niżny Nowogród|Niżnym Nowogrodzie]], od lipca do 1 grudnia 1922 szef Sekcji Tajno-Operacyjnej Wydziału Transportowego [[OGPU|GPU]] w [[Moskwa|Moskwie]], od 1 grudnia 1922 do 1 listopada 1925 II zastępca Wydziału Transportowego OGPU ZSRR, od 1 listopada 1925 do 1 stycznia 1931 pomocnik szefa Wydziału Transportowego OGPU ZSRR, od 1 stycznia do 7 października 1931 ponownie zastępca szefa, a od 7 do 17 października 1931 szef tego wydziału. Od 14 października 1931 do 19 lipca 1933 i ponownie od 4 sierpnia 1935 do 10 maja 1937 zastępca ludowego komisarza komunikacji drogowej ZSRR. Od 8 maja 1933 do 10 lipca 1934 szef Wydziału Transportowego OGPU ZSRR, od 10 lipca 1934 do 27 marca 1935 szef Wydziału Transportowego GUGB NKWD ZSRR. 17 czerwca 1937 aresztowany, 8 lutego 1938 skazany na śmierć przez Wojskowe Kolegium Sądu Najwyższego ZSRR i rozstrzelany. 7 lipca 1956 pośmiertnie zrehabilitowany.