Dziobak australijski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 217.99.7.189 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Kynikos.
Nie podano opisu zmian
Linia 34:
|commons = Ornithorhynchidae
}}
'''Dziobak''' (''Ornithorhynchus anatinus'') Zwany '''Dziobakami australijskimi'''– prowadzący częściowo wodny tryb życia [[endemit|endemiczny]] dla wschodnich stanów [[Australia|Australii]] (w tym [[Tasmania|Tasmanii]]) gatunek [[ssaki|ssaka]] z grupy [[stekowce|stekowców]], jedynych członków tej gromady składających [[jajo (biologia)|jaja]]. Jest ostatnim istniejącym do dziś przedstawicielem swego [[rodzaj (biologia)|rodzaju]] i [[rodzina (biologia)|rodziny]], choć znaleziono skamieniałości licznych przedstawicieli tych taksonów.
 
Ma wiele nietypowych jak na ssaka cech: składa jaja, wydziela [[jad]] i ma dziób. Ujrzawszy go po raz pierwszy, europejscy przyrodnicy byli bardzo zdezorientowani, niektórzy sądzili nawet, że mają do czynienia z dobrze spreparowanym oszustwem. Należy do kilku jadowitych ssaków. Samiec posiada na tylnych łapach ostrogi wydzielające jad zdolny wywołać silny ból u człowieka. Unikatowe cechy dziobaka czynią go ważnym obiektem badań [[Biologia ewolucyjna|biologii ewolucyjnej]] i czynią zeń ikonę Australii. Wybierano go jako maskotkę imprez narodowych, przedstawia go też rewers australijskiej dwudziestocentówki. Stanowi także zwierzęcy symbol [[Nowa Południowa Walia|Nowej Południowej Walii]]<ref>{{Cytuj stronę
Linia 290:
 
=== Elektrolokacja ===
[[Plik:Platypus in Geelong.jpg|thumb|''OrnithorhynchusDziobak anatinus''.podziwiany przez ludzi]]
 
[[Stekowce]] (prócz dziobaka także [[kolczatkowate]]) należą do nielicznych (do niedawna były uważane za jedyne) [[ssaki|ssaków]] posługujących się [[elektrorecepcja|elektrorecepcją]]: lokalizują one swą zdobycz po części przez detekcję zaburzeń pola elektrycznego generowanego przez [[Skurcz mięśnia|skurcze]] [[mięsień|mięśni]]. Zmysł ten wśród stekowców najlepiej rozwinął się właśnie u dziobaka<ref name="Electro1">{{Cytuj pismo