Starożytny Bliski Wschód: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
ujednoznacznienie |
||
Linia 5:
Terytorium Starożytnego Bliskiego Wschodu obejmuje [[starożytny Egipt]], obszary wzdłuż [[Morze Śródziemne|Morza Śródziemnego]] aż do [[Morze Czarne|Morza Czarnego]] wraz z [[Syria starożytna|Syrią]] i [[Palestyna|Palestyną]], tereny nad [[Zatoka Perska|Zatoką Perską]]: Mezopotamię północną ([[Asyria|Asyrię]]) i południową ([[Babilonia|Babilonię]]) oraz ziemie aż do [[Kaukaz (kraina historyczna)|Kaukazu]] i [[Indus]]u. {{fakt|Część historyków do Starożytnego Bliskiego Wschodu zalicza także kultury: [[kultura minojska|minojską]] i [[kultura mykeńska|mykeńską]], czyli dzieje [[Grecja|Grecji]] do najazdu [[Ludy Morza|Ludów Morza]]|data=2011-06}}.
Pierwszą znaną cywilizację Starożytnego Bliskiego Wschodu, będącą równocześnie najstarszą cywilizacją świata, stworzyli [[Sumerowie]] na terenie Mezopotamii. W kolejnych wiekach nastąpił rozwój pierwszych państw terytorialnych [[Imperium akadyjskie|Imperium Akadyjskiego]] i Egiptu. W 2 tysiącleciu
Termin „starożytny Bliski Wschód” jest tworem [[historiografia|historiograficznym]], tj. ukutym na użytek nauki historycznej oraz [[dydaktyka|dydaktyki]] historii, i nie był znany współczesnym ludziom.
| |||