Hugo Ślepy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Palau (dyskusja | edycje)
linki wewnętrzne
Palau (dyskusja | edycje)
linki wewnętrzne
Linia 1:
'''Hugo Ślepy''', także '''Hugo Alzacki''' (ok. [[855]] - zm. w [[895]] w [[opactwo Prüm|opactwie Prüm]]) - [[władcy Alzacji|pan części Alzacji]] od ok. 867 do 885, [[władcy Lotaryngii|antykról Lotaryngii]] w latach 883-885. Jedyny, a zarazem nieślubny syn [[Lotar II|Lotara II]] z Waldradą, uznany w 860 przez ojca. Po śmierci ojca w 869 jego tereny na mocy [[traktat wz Meeresen|traktatu z Meersen]] zostały podzielone między stryjów [[Karol II Łysy|Karola II Łysego]] i [[Ludwik II Niemiecki|Ludwika II Niemieckiego]]. Od tego drugiego Hugo otrzymał w młodości nadania w Alzacji w zamian za lenną zależność. Był czwartym mężem Friderardy, ale nie miał z nią dzieci.
 
Po raz pierwszy usiłował przejąć władzę na przełomie 877 i 878 roku, ale nie powiodło się to, a dodatkowo w 878 ekskomunikował go papież [[Jan VII (papież)|Jan VII]]. Po śmierci swego kuzyna [[Ludwik II Jąkała|Ludwika II Jąkały]] w 879 prawdopodobnie przejął część władzy w Lotaryngii oraz odmówił uznania jego małoletnich synów [[Ludwik III (król zachodniofrankijski)|Ludwika III]] i [[Karloman II (król zachodniofrankijski)|Karlomana II]] za królów zachodniego państwa Francji, a [[Boso Prowansalski|Boso]] za władcę Prowansji. Hugo zyskał pewnych zwolenników w Lotaryngii, ale jego ambicje względem Francji zostały powstrzymane przez władcę wschodniofrankijskiego [[Ludwik III Młodszy|Ludwika III Młodszego]]. W 880 roku najechał on na Hugo i spalił jego twierdzę w [[Verdun]]. Hugo w związku z tym wystąpieniem przeciw władcom został opisany jako tyran w [[Annales Fuldenses]]. W 881 Hugo przyrzekł wierność Ludwikowi III, w zamian za co otrzymał klasztor w [[Lobbes]].