Zlaté Hory: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawka
→‎Historia: drobne merytoryczne
Linia 44:
W [[1903]] Cukmantl nawiedziła powódź - straty sięgnęły 27 tys. austriackich koron. W czasie I wojny światowej powołano do wojska 452 mężczyzn, z tego 118 zginęło.
 
Po upadku Austro-Węgier miasto włączono w granice [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]], mimo, że jeszcze w marcu [[1919]] mieszkańcy w demonstracjach domagali się przyłączenia do republikańskiej Austrii - podczas interwencji czechosłowackiego wojska zginęło 4 Niemców, a pewną ilość zraniono. Przez cały okres międzywojenny zachowało swój niemiecki charakter - w [[1930]] 3830 osób zadeklarowało się jako Niemcy, a tylko 124 jako Czechosłowacy; czeskojęzyczną szkołę otwarto dopiero w [[1932]]. Podczas kryzysu monachijskiego Praga powołuje Niemców do armii, ale wielu z nich ucieka przez granicę do Rzeszy. Od [[1938]] do 8 maja [[1945]] miasto, jako część [[Kraj Sudecki|Kraju Sudeckiego]], należało do Niemiec. Od lipca 1945 do października [[1946]] trwały wysiedlenia miejscowych Niemców do alianckich stref okupacyjnych; mimo napływu osadników z południowych Moraw, Słowaków z [[Orawa (region)|Orawy]] i Greków (członkowie partyzantki komunistycznej z tego kraju wraz z rodzinami) liczba mieszkańców zmniejszyła się o połowę. W [[1948]] oficjalnie nadano miastu współczesną nazwę Zlaté Hory.
 
Okres władzy komunistycznej to przyłączanie kolejnych osad, dotychczas samodzielnych, budowa nowych osiedli mieszkaniowych i ponowny rozwój górnictwa miedzi i złota (po [[1989]] po raz kolejny wydobycie zakończono). W ostatnich latach, zwłaszcza po otwarciu granic, Zlaté Hory stały się miejscowością przyciągającą turystów - głównie amatorów turystyki górskiej, rowerowej oraz związanej ze "złotą" przeszłością (organizuje się m.in. zawody płukania złota).