Dzwonnica: Różnice pomiędzy wersjami

 

Używanie dzwonów wprowadzili w VI wieku iroszkoccy i anglosascy mnisi w zakładanych przez siebie klasztorach i kościołach<ref>{{cytuj książkę | imię = Mieczysław | nazwisko = Rokosz |tytuł = Dzwony i wieże Wawelu | wydawca = Towarzystwo Naukowe "Societas Vistulana" | miejsce = Kraków | rok = 2006 | strony = 20 | isbn = 83-88385-73-9}}</ref>. Wzrost roli dzwonów w liturgii oraz rozwój sztuki lania dzwonów sprawiły, że przy kościołach romańskich zaczęto budować dzwonnice. Najstarsza dzwonnica wybudowana została w VIII wieku, z nakazu Papieża Stefana III, przy Konstantyńskiej bazylice św. Piotra w Watykanie. Zgodnie z wolą papieża powstać miała wieża ozdobiona złotem i srebrem, w której miały być zawieszone trzy dzwony<ref>{{cytuj książkę | imię = Mieczysław | nazwisko = Rokosz |tytuł = Dzwony i wieże Wawelu | wydawca = Towarzystwo Naukowe "Societas Vistulana" | miejsce = Kraków | rok = 2006 | strony = 26 | isbn = 83-88385-73-9}}</ref>. Przy włoskich kościołach zaczęto stawiać wolno stojące wieże – kampanile, których formy osiągnęły pełnię rozkwitu w wiekach XI–XII. Zwykle były to wieże na planie koła, wielokondygnacyjne, z otworami [[biforium|biforyjnymi]] lub [[triforium|triforyjnymi]]. W tym samym czasie w romańskich kościołach Europy popularne było stosowanie dwóch masywnych wież w fasadzie świątyni, często również z wieżą dzwonną na skrzyżowaniu naw. W okresie gotyku dzwonnice nabrały strzelistości i ażurowości<ref>{{cytuj książkę |tytuł = Słownik terminologiczny sztuk pięknych | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1996 | strony = 95 | isbn = 83-01-12365-6}}</ref>.

 

Przy kościołach drewnianych stawiano najczęściej dzwonnice o [[konstrukcja słupowo-ramowa|konstrukcji słupowej]], rzadziej o konstrukcji mieszanej (gdzie przyziemie wykonane jest w konstrukcji wieńcowej, górna część – w konstrukcji słupowej). Wieże te często posiadały w swojej górnej części nadwieszone konstrukcje zwane [[izbica (architektura)|izbicami]]. W budownictwie cerkiewnym wieże dzwonne miały zwykle [[konstrukcja wieńcowa|konstrukcję wieńcową]]<ref>{{cytuj książkę |tytuł = Słownik terminologiczny sztuk pięknych | wydawca = Wydawnictwo Naukowe PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1996 | strony = 95 | isbn = 83-01-12365-6}}</ref>.