Teoria afektów: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne, WP:SK, źródła |
m linki zewnętrzne +1 |
||
Linia 1:
'''Teoria afektów''', ([[Język niemiecki|niem.]] ''Affektenlehre'') – teoria w [[Muzykologia|muzykologii]], dotycząca okresu [[barok]]owego (lata ok. 1600-1750). Teoria wywodzi się z [[Retoryka muzyczna|retoryki muzycznej]] wcześniejszych okresów. Została rozwinięta przez teoretyków i kompozytorów epoki baroku w ogólnie przyjęty kod, składający się z [[Figura retoryczna (muzyka)|figur retorycznych]].
Głównym założeniem teorii afektów jest przypisanie określonej figurze muzycznej z góry określonego pojęcia czy uczucia w celu wzmocnienia relacji pomiędzy [[Muzyka|muzyką]] a [[Literatura|słowem]] (np. figura o nazwie "[[Anabasis (muzyka)|anabasis]]" stosowana do wyrażenia podniosłych, radosnych zjawisk czy uwielbienia, np. na słowach "et ascendit" [i wstąpił], która ma formę wstępującej [[melodia|melodii]]. Jej przeciwieństwem jest "catabasis" o melodii zstępującej, wyrażający m.in. smutek, np. na słowach "crucifixus" [ukrzyżowany], "sepultus" [pogrzebion]).
Linia 10:
== Zobacz też ==
* [[afekt]] w [[psychiatria|psychiatrii]] i [[psychologia|psychologii]] – [[Ekspresja (psychologia)|ekspresja]] [[emocja|emocji]]
== Linki zewnętrzne ==
* {{Cytuj stronę | url = http://portalwiedzy.onet.pl/32741,,,,nasladownictwa_teoria,haslo.html | tytuł = Naśladownictwa teoria (zwana także teorią afektów i naśladownictwa, ''Nachahmung und Affektenlehre'') | opublikowany = portalwiedzy.onet.pl | data dostępu = 2015-07-01}}
[[Kategoria:Muzykologia|*]]
| |||