Hi-fi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne, drobne redakcyjne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
{{dopracować|źródła=2011-01}}
{{Inne znaczenia|2= singel ''[[Hi-Fi / Nie będę Julią]]'' i album ''[[Złota kolekcja: Hi-Fi]]'' grupy Wanda i Banda}}
'''Hi-fi'''<ref group="uwaga">Na niektórych urządzeniach spotkane są również określenia Hi-Fi, HI-FI.</ref> (czyt. {{IPA|haɪ̯fɪ}}<ref group="uwaga">Taka wymowa obowiązuje jedynie w Polsce, w języku angielskim to {{IPA|haɪ̯faɪ}}.</ref>), [[skrótowiec]] (od {{Ang.|high fidelity}}, wysoka wierność) – termin określający reprodukcję dźwięku o jakości bardzo zbliżonej do oryginału<ref>{{cytuj książkę | autor = McGraw-Hill | inni = Mark D. Licker (wyd.), Joe Faulk (red.) | tytuł = The McGraw-Hill Dictionary of Engineering | wydawca = McGraw-Hill | miejsce = Warszawa | rok = 2003 | wydanie = 2 | isbn = 0-07-141799-0}}</ref>. Parametry, które muszą spełniać urządzenia oznaczone symbolem hi-fi są określone w niemieckiej normie DIN 45500 z roku [[1973]] (w innych krajach stosowano także normę IEC 268). Dotyczy ona m.in. maksymalnego poziomu [[szum akustyczny|szumów]] i [[zniekształcenia nieliniowe|zniekształceń nieliniowych]], a także [[Pasmo przenoszenia|pasma przenoszenia]] wyznaczonego na podstawie [[charakterystyka amplitudowa|charakterystyki amplitudowej]].
Pojęcie hi-fi zaczęło być szczególnie popularne w [[lata 60. XX wieku|latach 60.]], [[lata 70. XX wieku|70.]] i [[lata 80. XX wieku|80.]], kiedy w wyniku nowych możliwości technicznych wzrastało znaczenie jakości urządzeń, a poziom produkcji niektórych był bardzo niski. Produkty spełniając normę DIN 45500 cieszyły się wysokim prestiżem, co nie pozostawało bez wpływu na cenę.
| |||