Maria Orwid: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Slav (dyskusja | edycje)
Luxetowiec (dyskusja | edycje)
m uzupełnienie szczegółów biograficznych
Linia 46:
[[Plik:Maria Orwid grave.jpg|thumb|Grób Marii Orwid na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie]]
[[Plik:Adolf Pfeffer symbolic grave.jpg|thumb|Symboliczne groby rodziny Marii Orwid na na nowym cmentarzu żydowskim w Krakowie]]
Po zakończeniu wojny wraz z matką i ojczymem przeniosła się do Krakowa, gdzie podjęła naukę w gimnazjum i następnie liceum [[Urszulanki|Urszulanek]]. Od tego czasu przyjaźniła się ze [[Stanisław Lem|Stanisławem Lemem]], któremu zawdzięczała wybór studiów medycznych i psychiatrii<ref name=MOrwid4>{{cytuj stronę| url = http://wyborcza.pl/1,94327,6253953,Pani_profesor_Marysia.html| tytuł = Pani profesor Marysia| data dostępu = 11 lutego 2009| autor = Małgorzata I. Niemczyńska| język = PL}}</ref>. Przez pewien czas uczęszczała na spotkania [[Syjonizm|syjonistycznej]] lewicowej organizacji [[Ha-Szomer Ha-Cair]]. Studiowała na [[Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego|Akademii Medycznej w Krakowie]], od V roku studiów w klinice [[Antoni Kępiński|Antoniego Kępińskiego]]. W latach młodości nie ukrywała swoich komunistycznych przekonań<ref>Zadęcki J.: „Nie odrywając nóg od podłogi”. W: Wereszka M.: „Psychoterapia to jest moja partia polityczna”. Wydawnictwo Różnica, Kraków 2013, s. 205.</ref>. Była jedną z pierwszych kobiet na psychiatrii, dlatego też musiała wciąż udowadniać, że jest wystarczająco kompetentna<ref>Anna Bednarczyk, Inga Hajdarowicz, ''Maria Orwid. Upodmiotowienie'' [w:] Ewa Furgał (red.), ''Krakowski Szlak Emancypantek. Przewodniczka po Krakowie Emancypantek'', Fundacja Przestrzeń Kobiet, Kraków 2009, ISBN 978-83-928639-0-8, str. 49</ref>. W latach 1959-1964 razem z Kępińskim stworzyła tzw. program oświęcimski. Dotyczył badań nad psychicznymi skutkami wojennych przeżyć obozowych byłych więźniów obozów koncentracyjnych<ref name=MOrwid2>{{cytuj stronę| url = http://www1.znak.org.pl/?page1=people&subpage1=people00&infopassid1=271&scrt1=sn| tytuł = Prof. Maria Orwid (1930 – 2009)| data dostępu = 10 lutego 2009| autor = | język = PL}}</ref>. Program ten był jednym z pierwszych opracowań na świecie dotyczących traumy poobozowej.
 
Maria Orwid była pracownicą naukową Katedry Psychiatrii Wydziału Lekarskiego [[Collegium Medicum Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Specjalizowała się w psychiatrii dzieci i młodzieży oraz [[psychoterapia|psychoterapii]]. W 1978 założyła pierwszą w Polsce [[Klinika Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Krakowie|Klinikę Psychiatrii Dzieci i Młodzieży w Krakowie]], którą kierowała do 2000<ref name=MOrwid3/>. Była także współtwórczynią modelu pracy multiprofesjonalnych zespołów w psychiatrii, współautorką pierwszych prac o psychicznych skutkach wojennych przeżyć obozowych, inicjatorką projektu terapeutycznego dla Dzieci [[Holocaust]]u i Drugiego Pokolenia. Uczestniczyła w pracach Sekcji Naukowej Terapii Rodzin [[Polskie Towarzystwo Psychiatryczne|Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego]] i Polsko-Izraelskiego Towarzystwa Zdrowia Psychicznego<ref name=MOrwid3>{{cytuj stronę| url = http://www.psychiatria.pl/txt/a,7186,3,Prof.%20Maria%20Orwid%20nie%20%C5%BCyje| tytuł = Prof. Maria Orwid nie żyje| data dostępu = 11 lutego 2009| autor = | język = PL}}</ref>. Była honorową członkinią Europejskiego Towarzystwa Terapii Rodziny i [[Polskie Towarzystwo Psychiatryczne|Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego]] oraz członkinią [[Stowarzyszenie Dzieci Holocaustu|Stowarzyszenia Dzieci Holocaustu]] i [[Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie|Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie]]. Była członkinią-założycielką [[B'nai B'rith (Polska)|B'nai B'rith Polska]], reaktywowanego w 2007<ref name=MOrwid2/>. Regularnie uczestniczyła w [[Marsz Tolerancji|Marszach Tolerancji]]<ref>Anna Bednarczyk, Inga Hajdarowicz, ''Maria Orwid. Upodmiotowienie'' [w:] Ewa Furgał (red.), ''Krakowski Szlak Emancypantek. Przewodniczka po Krakowie Emancypantek'', Fundacja Przestrzeń Kobiet, Kraków 2009, ISBN 978-83-928639-0-8, str. 49</ref>.