Góry Kantabryjskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Wojtek 1956 (dyskusja | edycje)
Budowa geologiczna, drobne redakcyjne
Wojtek 1956 (dyskusja | edycje)
Masyw Galicyjski, Góry Iberyjskie, drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 1:
[[Plik:Cordillera Cantabrica.jpg|thumb|300px|Położenie Gór Kantabryjskich zaznaczono czerwoną ramką.]]
'''Góry Kantabryjskie''' ([[Język hiszpański|hiszp.]] ''Cordillera Cantábrica'', [[język asturyjski|ast.]] ''Cordelera Cantábrica'', [[język galicyjski|gal.]] ''Cordilleira Cantábrica'', [[język baskijski|bask.]] ''Kantauriar mendilerroa'') – [[pasmo górskie]] w północnej części [[Hiszpania|Hiszpanii]] na [[Półwysep Iberyjski|Półwyspie Iberyjskim]], położone na północnym skraju [[Meseta|Mesety Iberyjskiej]], usytuowane równolegle do wybrzeża [[Zatoka Biskajska|Zatoki Biskajskiej]], ku której stromo opadają. Na zachodzie graniczą z [[Masyw Galicyjski|Masywem Galicyjskim]], na południowym wschodzie z [[Góry Iberyjskie|Górami Iberyjskimi]].
 
Oddzielają [[Kastylia|Kastylię]] od [[Asturia|Asturii]] i [[Kantabria|Kantabrii]].
Góry silnie rozczłonkowane.
 
Góry silnie rozczłonkowane. Składają się z kilku [[grzbiet górski|grzbietów]].
Góry Kantabryjskie powstały w [[Orogeneza hercyńska|orogenezie hercyńskiej]]. Długość ok. 450 km, najwyższe wzniesienie [[Torre de Cerredo]] w masywie [[Picos de Europa]] ma wysokość 2648 m n.p.m. Grzbiety gór zbudowane są z [[wapień|wapieni]], [[marmur]]ów i [[kwarcyt]]ów, obniżenia z mniej odpornych [[Łupek|łupków]] i [[piaskowiec|piaskowców]]. Jest to obszar najbogatszy w skały wapienne na Półwyspie Iberyjskim. [[Miąższość]] wapieni dochodzi do 2,5 km. Licznie występują [[kras (geologia)|formy krasowe]] − [[wąwóz|wąwozy]], [[jaskinia|jaskinie]] i in. Występują ślady [[czwartorzęd]]owych zlodowaceń [[plejstocen|plejstoceńskich]]. Do Gór Kantabryjskich włącza się niekiedy leżące dalej na wschodzie [[Góry Baskijskie]] (wtedy to łączna długość wynosi około 600 km), które są odrębnym regionem powstałym w [[Orogeneza alpejska|orogenezie alpejskiej]], znacznie niższym (Aitzkorri 1544 m n.p.m.) i powiązanym geologicznie z [[Pireneje|Pirenejami]]. Wilgotne stoki północne porastają [[Las liściasty|lasy liściaste]] (lasy [[Dąb|dębowe]] do 1000 m, a [[buk]]owe do 1700 m), południowe suche stoki są pokryte zaroślami typu [[makia]].
 
Góry Kantabryjskie powstały w [[Orogeneza hercyńska|orogenezie hercyńskiej]]. Długość ok. 450 km, najwyższe wzniesienie [[Torre de Cerredo]] w masywie [[Picos de Europa]] ma wysokość 2648 m n.p.m. Grzbiety gór zbudowane są z [[wapień|wapieni]], [[marmur]]ów i [[kwarcyt]]ów, obniżenia z mniej odpornych [[Łupekłupek|łupków]] i [[piaskowiec|piaskowców]]. Jest to obszar najbogatszy w skały wapienne na Półwyspie Iberyjskim. [[Miąższość]] wapieni dochodzi do 2,5 km. Licznie występują [[kras (geologia)|formy krasowe]] − [[wąwóz|wąwozy]], [[jaskinia|jaskinie]] i in. Występują ślady [[czwartorzęd]]owych zlodowaceń [[plejstocen|plejstoceńskich]]. DoWystępują Górtu Kantabryjskichzłoża włączawęgla się niekiedy leżące dalej na wschodzie [[Góry Baskijskie]] (wtedy to łączna długość wynosi około 600 km)kamiennego, którerud są odrębnym regionem powstałym w [[Orogeneza alpejska|orogenezie alpejskiej]], znacznie niższym (Aitzkorri 1544 m n.p.m.)żelaza i powiązanym geologicznie z [[Pireneje|Pirenejami]]cynku. Wilgotne stoki północne porastają [[Las liściasty|lasy liściaste]] (lasy [[Dąb|dębowe]] do 1000 m, a [[buk]]owe do 1700 m), południowe suche stoki są pokryte zaroślami typu [[makia]].
Występują złoża węgla kamiennego, rud żelaza i cynku. Góry Kantabryjskie są słabo zaludnione, jedyne przejście drogowe i kolejowe prowadzi przez [[przełęcz]] Pajares na wysokości 1364 m [[n.p.m.]]
 
Wilgotne stoki północne porastają [[Las liściasty|lasy liściaste]] (lasy [[dąb|dębowe]] do 1000 m, a [[buk]]owe do 1700 m), południowe suche stoki są pokryte zaroślami typu [[makia]].
 
Występują złoża węgla kamiennego, rud żelaza i cynku. Góry Kantabryjskie są słabo zaludnione, jedyne przejście drogowe i kolejowe prowadzi przez [[przełęcz]] Pajares na wysokości 1364 m [[n.p.m.]]
 
W Górach Kantabryjskich, w rejonie Picos de Europa miała miejsce [[Bitwa pod Covadonga|bitwa pod Covadongą]] – pierwsze zwycięskie starcie wojsk chrześcijańskich z Maurami – uznawany tradycyjnie za początek [[Rekonkwista|Rekonkwisty]].
 
Do Gór Kantabryjskich włącza się niekiedy leżące dalej na wschodzie [[Góry Baskijskie]] (wtedy to łączna długość wynosi około 600 km), które są odrębnym regionem powstałym w [[Orogeneza alpejska|orogenezie alpejskiej]], znacznie niższym (Aitzkorri 1544 m n.p.m.) i powiązanym geologicznie z [[Pireneje|Pirenejami]].
 
[[Kategoria:Góry Hiszpanii|Kantabryjskie]]