Ofensywa włoska w Państwie Kościelnym: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
|||
Linia 5:
Już w październiku 1867 roku grupa Włochów pod dowództwem [[Giuseppe Garibaldi]]ego przeprowadziła inwazję Lacjum, ponosząc jednak klęskę [[Bitwa pod Mentaną|pod Mentaną]] z rąk 2000 francuskich żołnierzy przysłanych w pośpiechu przez Napoleona III. Garnizon francuski powrócił do Rzymu.
W sierpniu 1870 roku wybuchła [[wojna francusko-pruska]] i garnizon rzymski został odwołany do kraju. W Rzymie wybuchły prowłoskie demonstracje, jednak rząd nie podjął żadnych działań aż do francuskiej klęski [[Bitwa pod Sedanem|pod Sedanem]], w której Napoleon III dostał się do niewoli. Wówczas [[Wiktor Emanuel II]] wysłał do papieża
Włoska armia pod dowództwem [[Raffaele Cadorna|Raffaele Cadorny]] wkroczyła do Państwa Kościelnego 11 września, posuwając się wolno w stronę Rzymu, jednocześnie wciąż usiłowano rozwiązać tę kwestię pokojowo. Do [[Mur Aureliana|muru Aureliana]] wojska dotarły [[19 września]] otaczając miasto. Następnego dnia, po trzygodzinnym ostrzale, przełamano mury w okolicy [[Porta Pia]] i [[bersalierzy]] wkroczyli do Rzymu poruszając się Via Pia, którą przemianowano później na Via XX Settembre.
| |||