Wersja z 01:26, 7 sie 2015 edytuj Felis domestica (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 50 315 edycji Nowa strona: '''Montaż Fostera''' - sposób mocowania nadskrzydłowego karabinu maszynowego z czasów pierwszej wojny światowej, umożliwiający łatwą i bezpieczną...		Wersja z 01:32, 12 sie 2015 edytuj anuluj edycję Felis domestica (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 50 315 edycji Nie podano opisu zmian następna edycja →
Linia 1: [[plik:Foster Mount Avro504.jpg\|thumb\|Km Lewisa na montażu Fostera nad płatem myśliwca [[Avro 504]]]] [[plik:RAF_SE_5.jpg\|thumb\|Km Lewisa na montażu Fostera nad płatem myśliwca [[Avro 504]]]] '''Montaż Fostera''' - sposób mocowania nadskrzydłowego karabinu maszynowego z czasów pierwszej wojny światowej, umożliwiający łatwą i bezpieczną wymianę bębna z amunicją. W 1915 roku niemieckie samoloty uzbrojone w [[karabin maszynowy\|karabiny maszynowe]] z [[synchronizator karabinu maszynowego\|synchronizatorem]], umożliwiającym bezpieczne strzelanie przez płaszczyznę śmigła, były poważnym zagrożeniem dla alianckiego lotnictwa. Alianci przez długi czas nie wypracowali podobnych rozwiązań, ani nawet nie skopiowali niemieckich{{odn\|Lambert\|...\|s=178}}. Stosowano różne sposoby ominięcia płaszczyzny śmigła, np. przez długi czas wykorzystywano samoloty ze śmigłem pchającym jak [[Airco DH.2]]. Jedną z możliwości było zamontowanie karabiny ponad górnym skrzydłem, tak że pociski przechodziły nad płaszczyzną śmigła. Lekką i szybkostrzelną bronią, używaną na samolotach alianckich był [[karabin maszynowy Lewis]]a; jego wadą było zasilanie z [[magazynek bębnowy\|bębna]], początkowo zawierającego tylko 47, potem 97 naboi. Nawet w ulepszonej wersji wymagało to nierzadko kilkukrotnej wymiany magazynka w czasie walki. W przypadku karabinu zamontowanego nad skrzydłem, pilot musiał wstać, trzymając [[drążek sterowy]] kolanami i wymienić bęben, co groziło wypadnięciem z kabiny; usuwanie zacięć broni było równie kłopotliwe{{r\|goworek}}. W 1916 R.G. Foster, sierżant z 11 dywizjonu [[Royal Aircraft Factory S.E.5\|RFC]], rozwiązał problem montując km Lewisa na zakrzywionej szynie, założonej nad skrzydłem. Sugestię mógł mu podsunąć jego dowódca, kapitan H. Cooper, który był niski i miał kłopot z obsługą wysoko zamontowanej broni. Karabin na montażu Fostera umieszczony był nad skrzydłem i strzelał ponad śmigłem (pilot obsługiwał spust za pomocą giętkiego wężyka). Po wyczerpaniu amunicji lub w przypadku zacięcia, pilot zwalniał blokadę i ściągał km w dół, do pozycji pionowej tuż przed kabiną. Po wygodnej wymianie bębna pchał broń z powrotem nad skrzydło i blokował{{r\|goworek}}. Rozwiązanie to było powszechnie stosowane na samolotach lotnictwa brytyjskiego od czerwca 1916, takich jak [[Nieuport 11]], [[Royal Aircraft Factory S.E.5]] czy [[Avro 504]]. Dodatkową możliwością wykorzystania montażu z zakrzywioną szyną było pozostawienie broni w pozycji lufą do góry. Brytyjski as [[Albert Ball]] opracował taktykę atakowania nieprzyjacielskich samolotów od dołu i strzelania w górę z karabinu ustawionego w skośnej pozycji (w czasie [[II wojna światowa\|II wojny światowej]] Niemcy zastosują sposób ataku używając tzw. [[Schrage Musik]]). {{przypisy}} ==Bibliografia== * {{Cytuj książkę \| nazwisko = Goworek \| imię = Tomasz \| tytuł = Samoloty myśliwskie pierwszej wojny światowej \| wydawca = Wydawnictwa Komunikacji i Łączności \| miejsce = Warszawa \| data = 1981 \| seria = Biblioteczka Skrzydlatej Polski \| isbn = 83-206-0224-6\|strony=33}}

Mocowanie Fostera: Różnice pomiędzy wersjami