Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
+foto
Sentoxo (dyskusja | edycje)
m poprawa linków
Linia 1:
{{Dopracować|linki=2015-03}}
[[plik:ICP-MS.jpg|thumb|Aparatura ICP-MS.]]
'''Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie''' (ICP-MS - ang. ''Inductively Coupled Plasma - Mass Spectrometry'') – technika [[spektrometria mas|spektrometrii mas]], która jest zdolny do wykrywania [[metal|metali]] i kilku [[Niemetale|niemetali]] w stężeniach tak niskich jak jedna część, w 10<sup>15</sup>. Osiąga się to przez [[jonizacja|jonizację]] w [[plazma|plazmie]] indukcyjnie sprzężonej, a następnie za pomocą spektrometru masowego wyznacza ilości [[jon|jonów]]<ref>{{Cytuj stronę | url = http://www.ftj.agh.edu.pl/~rozanski/icp-ms.pdf | tytuł = ICP - MS Inductively Coupled Plasma Mass Spectrometry | data dostępu = 2015-08-10}}</ref><ref>Kamil Jurowski, Wojciech Piekoszewski, [https://scientiaeetdidactics.files.wordpress.com/2015/03/k-jurowski-w-piekoszewski-setd-2015.pdfaniem%20za%20pomocą%20odparowania%20laserowego%20LA%20ICP-MS Spektrometria mas sprzężona z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego LA ICP-MS], Scientiae et Didactics, ISBN 978-83-941637-0-9</ref>
 
Technikę ICP-MS opracował Gray w 1978 r., a pierwsze aparaty do jej stosowania pojawiły się w 1980 r., kilkanaście lat później niż technika atomowej spektrometrii emisyjnej ze wzbudzaniem plazmowym (ICP-OES ang. - Inductively Coupled Plasma Optical Emission Spectroscopy). Obecnie szacuje się, że na świecie używanych jest ponad sześć tysięcy spektrometrów ICP-MS, które umożliwiają szybką analizę wielopierwiastkową (do 70 [[Pierwiastek chemiczny|pierwiastków]] w ciągu kilku minut). Technika ta charakteryzuje się dużą czułością, selektywnością, niską granicą oznaczalności oraz szybkością oznaczeń. Najpoważniejszym ograniczeniem są jednak bardzo wysokie koszty aparatury<ref>Kamil Jurowski, Zastosowanie metody LA ICP MS do obrazowania cynku w strukturach mózgu szczura jako narzędzie do badania patofizjologii depresji, (Praca Magisterska 2012, Wydział Chemii, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie)</ref>.
 
Próbki stałe (np. [[kości]], [[rośliny]], [[mózg]] i inne tkanki narządów) można wprowadzać do plazmy za pomocą [[laser|wiązki laserowej]]. Odparowanie laserowe (zwane także niepoprawnie ablacją laserową), jest obecnie często stosowaną metodą w połączeniu z techniką ICP-MS. Pierwsza praca, opisująca możliwości wykorzystania odparowania (ablacji) laserowej, jako metody mikropróbkowania w połączeniu z ICP-MS, ukazała się w 1985 r., natomiast w roku 1990 r. wprowadzono pierwsze handlowo dostępne przyrządy, umożliwiające szersze zastosowanie tej techniki w laboratoriach chemicznych. Metodę tę nazwano spektrometrią mas sprzężoną (połączoną) z jonizacją w plazmie indukcyjnie sprzężonej z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego i oznaczono akronimem: LA ICP-MS. Za pomocą tej metody analitycznej jest możliwe przeprowadzenie mikro-niszczącej analizy składu pierwiastkowego [[Ciało stałe|ciał stałych]]. Mikropróbkowanie umożliwia określenie rozmieszczenia materiału wybranych pierwiastków na powierzchni próbki stałej (mapowanie) oraz pomiar rozmieszczenia pierwiastków w warstwach podpowierzchniowych (analiza w głąb badanego materiału).<ref>K. Jurowski, W. Piekoszewski, Rozdział 27. Zasada działania metody spektrometrii mas sprzężonej z plazmą wzbudzaną indukcyjnie z mikropróbkowaniem za pomocą odparowania laserowego (LA ICP-MS), Metodologia badań wykorzystywana przez młodych naukowców, wydawca: Creative Time, Kraków, 2014, 223-229, ISBN 978-83-63058-43-2</ref>
 
{{przypisy}}