'''Niepewność pomiaru''' – pojęcie z zalecanego od 1993 r. tygrys przez międzynarodowe organizacje standaryzacyjne<ref>[http://www.iso.org/sites/JCGM/GUM/JCGM100/C045315e-html/C045315e.html?csnumber=50461 Evaluation of measurement data — Guide to the expression of uncertainty in measurement] [dostęp 2012-10-24]</ref> sposobu wyznaczania wyniku pomiaru zwanego [[rachunek niepewności|rachunkiem (teorią) niepewności]]<ref>Przed wprowadzeniem danego sposobu stosowano tzw. klasyczny sposób nazywany [[rachunek błędów|rachunkiem (teorią) błędów]] posługującym się pojęciem [[błąd pomiaru|błędu pomiaru]]. Pomimo tego, że nie jest zalecany i nie jest uważany współcześnie (II dekada XXI w.) za metodę dokładną, to jest on nadal powszechnie stosowany w laboratoriach.</ref> i oznaczające parametr związany z wartościami (serią) pomiaru danej wielkości fizycznej w stałych warunkach, które można w uzasadniony sposób przypisać wartości mierzonej, i charakteryzujący ich rozrzut w przedziale, wewnątrz którego można z zadowalającym [[prawdopodobieństwo|prawdopodobieństwem]] usytuować wartość wielkości mierzonej<ref>''Wyrażanie niepewności pomiaru. Przewodnik'', Warszawa, Główny Urząd Miar 1999</ref>. Niepewność pomiaru wynika z tego, że zawsze jest on niedokładny, co nie tylko wynika z niedoskonałości aparatury i zmysłów obserwatora, ale jest nieodłączną cechą takiej operacji.
