Zygmunt Lasocki (prawnik): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +przypis do Krzyża Walecznych |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Poprawiam kategorię: Kategoria:Członkowie Stronnictwa Ludowego „Roch” przy użyciu AWB |
||
Linia 20:
|odznaczenia = {{order|OOP|KKG}} {{order|OOP|KKO}} {{order|KW|1}}
}}
'''Zygmunt Bronisław Lasocki''' (ur. [[16 grudnia]] [[1867]] w [[Ixelles]], zm. [[17 lutego]] [[1948]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski prawnik ([[Doktor (stopień naukowy)|doktor]] praw), polityk polskiego ruchu ludowego, dyplomata.
Syn Bronisława i Felicji z domu Wołowskiej. W 1891 uzyskał na [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytecie Jagiellońskim]] stopień naukowy doktora praw. W latach 1901–1903 był sekretarzem ministerialnym, potem urzędnikiem w Departamencie ds. [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]] Ministerstwa Spraw Wewnętrznych [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]]. W latach 1904–1908 był starostą [[Powiat tarnobrzeski (Galicja)|powiatu tarnobrzeskiego]]. W 1908 został urzędnikiem Ministerstwa dla Galicji w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Od 1907 członek [[Polskie Stronnictwo Ludowe (1895-1913)|Polskiego Stronnictwa Ludowego]], od 1914 [[Polskie Stronnictwo Ludowe „Piast” (1913-1931)|PSL „Piast”]].
W 1911 wybrany na posła do [[Rada Państwa (Austria)|Reichsratu]] [[Przedlitawia|Przedlitawii]] jako kandydat PSL, wstąpił do klubu posłów ludowych w Kole Polskim. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] wchodził w skład [[Naczelny Komitet Narodowy|Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN)]].
Od 1 listopada 1918 z ramienia [[Polska Komisja Likwidacyjna|Polskiej Komisji Likwidacyjnej]] w Krakowie otrzymał funkcję naczelnika administracji Galicji. W pierwszych miesiącach 1919 pracował w Komisji Rządzącej dla Galicji i Śląska Cieszyńskiego we [[Lwów|Lwowie]]. 18 września 1921 mianowany na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Wiedniu. Od 1 grudnia 1924 do 1 maja 1927 poseł RP w [[Praga|Pradze]].
31 października 1927 przeniesiony w stan spoczynku, powrócił do działalności w ruchu ludowym. Prowadził badania heraldyczne, publikował prace naukowe. Był sympatykiem [[Narodowa Demokracja|Narodowej Demokracji]]. Od marca 1931 członek Rady Naczelnej [[Stronnictwo Ludowe|Stronnictwa Ludowego]]. Występował jako świadek na [[Proces brzeski|procesie brzeskim]]. Przygotowywał pobyt [[Wincenty Witos|Wincentego Witosa]] pobyt w Czechosłowacji, gdzie ten udał się na emigrację, nie chcąc podporządkować się wyrokowi w procesie, zabiegał o amnestię dla niego w kraju. W 1937 stał na czele Komitetu Pomocy Ofiarom Strajków Chłopskich. W okresie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej w Polsce]] członek [[Rada Główna Opiekuńcza|Rady Głównej Opiekuńczej]] w Krakowie (1940–1941), usunięty z zarządu przez okupacyjne władze niemieckie i wysiedlony z Krakowa. Działał w konspiracyjnego Zarządzie Okręgowym [[Stronnictwo Ludowe „Roch”|SL „Roch”]].
Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą [[Order Odrodzenia Polski|Orderu Polonia Restituta]] (1925), Krzyżem Komandorskim Orderu Polonia Restituta III klasy (29 grudnia 1921)<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924 | wydawca = [[Prezydium Rady Ministrów]] | miejsce = Warszawa | data = 1926 | strony = 18 | url = http://kpbc.ukw.edu.pl/dlibra/plain-content?id=87843}}</ref>, [[Krzyż Walecznych|Krzyżem Walecznych]] (1922)<ref>[http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=64718 Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 12, s. 372]</ref>, Krzyżem Wyzwolenia Krakowa, austriacką Wielką Odznaką Honorową na Wstędze, czechosłowackim [[Order Białego Lwa|Orderem Białego Lwa]].
Linia 44:
[[Kategoria:Ambasadorowie Polski w Czechosłowacji]]
[[Kategoria:Członkowie Polskiej Komisji Likwidacyjnej]]
[[Kategoria:Członkowie Stronnictwa Ludowego
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Odznaczeni Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (II Rzeczpospolita)]]
| |||