Grodzieńskie Państwowe Muzeum Historyczno-Archeologiczne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
j. polski |
Emptywords (dyskusja | edycje) m lit. |
||
Linia 1:
'''Grodzieńskie Państwowe Muzeum Historii i Archeologii''' (biał. ''Гродзенскі дзяржаўны гісторыка-археалагічны музей'') – jedno z najstarszych i największych muzeów [[Grodzieńszczyzna|Grodzieńszczyzny]] i całej [[Białoruś|Białorusi]]. Założone w roku 1920 z inicjatywy historyka [[Józef Jodkowski|Józefa Jodkowskiego]]. Znajduje się w [[Grodno|Grodnie]] przy ul. Zamkowej 20.
Zasoby muzealne liczą dziś około 200 tysięcy obiektów, takich jak starodruki (około 23 tysięcy), kolekcje archeologiczne (około 40 tysięcy przedmiotów odkopanych na ziemi grodzieńskiej), numizmatyka i inne. Na stałej ekspozycji przedstawiono około 7 tysięcy przedmiotów. Od końca lat 20. XX w. muzeum mieści się w Starym Zamku, w roku 1991 przekazano mu większą część pomieszczeń Nowego Zamku.
Na parterze i piętrze pałacu Batorego ekspozycja opowiada o historii, kulturze i przyrodzie Kraju Niemeńskiego. Dużo miejsca zajmuje kolekcja przedmiotów archeologii – zbroja obrońców Grodna o krzyżaków, biżuteria, instrument rzemieślniczy, zabawki dziecięce, przedmioty kultu chrześcijańskiego. Można zobaczyć starodawne książki, kafle, meble, monety różnych krajów Europy. Wśród nich znajdują się np. „słucki” pas i krzesła z początku XVIII wieku. W innych salach przedstawiona jest historia przedsiębiorstw Grodna w XIX i na początku XX wieków, pobytu chłopów, ich kultury materialnej. Pokazane są materiały o wydarzeniach I i II wojny światowej.
| |||