Wojna o panowanie w Ameryce Północnej: Różnice pomiędzy wersjami

Pokrywało się to z francuskim punktem widzenia, nic dziwnego, że wkrótce doszło do francusko-indiańskiego porozumienia, a wiosną 1749 roku Francuzi zaczęli wytyczać granicę wzdłuż rzeki [[Allegheny (rzeka)|Allegheny]], która – zdaniem Anglików – przepływała przez ich terytoria{{odn|Jenkins|2009|s=42–43}}{{odn|Borneman|2007|s=14}}.

 

Brytyjczycy (od roku 1707 Królestwo Anglii nosiło nazwę [[Królestwo Wielkiej Brytanii|Królestwa Wielkiej Brytanii]]<ref>''Act of Union 1707'', Artykuł 3.</ref>) nie zamierzali rezygnować ze swych planów. Najpierw próbowano dyplomacji – w grudniu 1753 roku gubernator Wirginii, [[Robert Dinwiddie]] wysłał do [[Waterford (Pensylwania)|Fortu Le Boeuf]] misję negocjacyjną. Na jej czele stanął młody [[major]] [[Milicja|milicji stanowej]]<ref group=uwaga>Stopnie oficerskie w milicji – nadawane przez gubernatorów, a nawet przez samych milicjantów drogą głosowania – nie były honorowane przez dowódców British Army, a jedynie, czasami, tolerowane.</ref> [[George Washington]], którego brat przyrodni, [[Lawrence Washington|Lawrence]], był jednym z głównych udziałowców Kompanii Ohio{{odn|Borneman|2007|s=19}}.