Ulica Józefa Bema w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Linia 35:
Do roku 1916 znajdowała się poza granicami Warszawy; mimo to istniały już przy niej wielokondygnacyjne zabudowania przemysłowe i mieszkalne - od roku 1908 działała tu fabryka [[Lilpop, Rau i Loewenstein]].
W roku 1876 ulicę przecięły tory [[Kolej obwodowa w Warszawie|kolei obwodowej]], w okolicy powstało wtedy wiele bocznic kolejowych, wiodących między innymi do carskich magazynów wojskowych wzniesionych po roku 1893 pod nr. 60.
W skład owych magazynów wchodziły zbombardowane w 1939 roku ogromne elewatory zbożowe przy ul. [[Ulica Ignacego Prądzyńskiego w Warszawie|ul. Prądzyńskiego]].
W zbliżonym okresie powstała pod nr. 70/72 przędzalnia bawełny i farbiarnia Towarzystwa Akcyjnego "Wola".
W roku 1928 wzniesiono pod nr. 76 gmachy ''Towarzystwa Szkół Powszechnych'' nawiązujące swym planem do założeń pałacowych XVII/XVIII wieku; w tym samym roku ulicą Bema pojechał pierwszy tramwaj elektryczny.
 
W roku 1939 spłonęły zbombardowane elewatory zbożowe; rok 1944 przyniósł zniszczenie kamienic w rejonie ulicy Wolskiej.
W okresie powojennym bieg ulicy został zniekształcony przez rozbudowę węzła PKP: początkowy odcinek ulicy należący już przed wojną do dzielnicy [[Ochota]] został od niej ostatecznie odcięty i od roku 1979 nosi nazwę [[Aleja Bohaterów Września w Warszawie|Al. Bohaterów Września]]. Odcinek na południe od ul. Prądzyńskiego i na zachód od torów kolei obwodowej został w roku 2014 przemianowany na [[ul. Parafialną|Ulica Parafialna w Warszawie]].
 
== Bibliografia ==