Operacja wyborsko-pietrozawodzka: Różnice pomiędzy wersjami

Historiografia radziecka, łączy dwie różne operacje ofensywne przeciwko wojskom fińskim w 1944 roku: [[Operacja wyborska|operację wyborską]] (10–20 czerwca 1944) i [[Operacja świrsko-pietrozawodska|operację świrsko-pietrozawodską]] (21 czerwca – 9 sierpnia 1944) w jedną wyborsko-pietrozawodzką. Te dwie operacje toczyły się w dwóch różnych obszarach operacyjnych i geograficznych, oddzielonych od siebie dwoma największymi w Europie jeziorami: [[Ładoga]] i [[Onega (jezioro)|Onega]].

 

 

Armia Czerwona przygotowywała się wiosną do tej operacji starannie. Armia ta nakazała dowództwu [[Front Leningradzki|Frontu Leningradzkiego]] na [[Przesmyk Karelski|Przesmyku Karelskim]] między [[Morze Bałtyckie|Bałtykiem]] ([[Zatoka Fińska]]) i Jeziorem [[Ładoga]] ograniczoną ofensywę o ogromnym natężeniu. Uwarunkowania militarne działań na przesmyku były bardzo proste. Teren operacji był w zasadzie doskonale znany obu stronom i silnie ufortyfikowany przez Finów, którzy poświęcili na to trzy lata wojny. Sowieci dobrze wiedzieli o tym. Zakres możliwych do zastosowania rozwiązań operacyjnych był ograniczony. Sowieci po odrzuceniu przeciwnika spod [[Petersburg|Leningradu]] swobodnie rozbudowywali swoje siły do operacji przeciw Finom.