Teatr Migjeni w Szkodrze: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m →Historia: drobne merytoryczne |
||
Linia 22:
Tradycje amatorskiego ruchu teatralnego w Szkodrze sięgają 1879, kiedy to uczniowie miejscowego [[kolegium]], prowadzonego przez [[Jezuici|jezuitów]], zaprezentowali włoską [[farsa|farsę]] przetłumaczoną na język albański. Po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]] wokół miejscowego Domu Kultury skupiła się grupa aktorów, która wcześniej występowała w teatrach partyzanckich. W listopadzie 1949 z ich pomocą powstała pierwsza scena zawodowa w Szkodrze (druga w Albanii). Przyjęła ona imię znanego poety [[Migjeni]]ego. Pierwszy zespół teatru tworzyło zaledwie 8 aktorów: (Adam Kastrati, [[Antoneta Fishta]], Çezarina Çiftja, [[Ndrek Prela]], Ndoc Deda, Paulin Lacaj, Tefe Krroqi i [[Vitore Ujka]]). Wkrótce potem do zespołu dołączyła [[Tinka Kurti]]. Pierwszym reżyserem nowego teatru został [[Andrea Skanjeti]]. Początkowo zespół występował w starym budynku kolegium jezuickiego, zanim w 1956 nie oddano do użytku całkiem nowego budynku, przeznaczonego docelowo dla 600 widzów.
Pierwszą premierą na scenie szkoderskiej była sztuka [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radzieckiego]] dramaturga [[Boris Ławrieniow|Borisa Ławrieniowa]] ''Rozłam''. Do lat 60. w repertuarze teatru dominowały sztuki dramaturgów rosyjskich i radzieckich, ale pojawiały się także dramaty z repertuaru [[Molier]]a i [[Carlo Goldoni]]ego. Pierwszą sztuką albańską wystawioną w Szkodrze w 1954 był dramat [[Kolё Jakova|Kolё Jakovy]] ''Nasza ziemia'' (Toka jone). Od 1958 w teatrze działał zespół estradowy, kierowany przez Paulina Sekuja.
W początkach lat 60. głównym reżyserem Teatru Migjeni został [[Esat Oktrova]], a w repertuarze zaczęły dominować dramaty autorów albańskich, ale także dzieła [[Henrik Ibsen|Ibsena]] i [[Eduardo De Filippo|Eduarda De Filippa]]. Przełom początku lat 90. przyniósł pojawienie się na scenie szkoderskiej utworów [[Gjergj Fishta|Gjergja Fishty]] i prześladowanego w okresie [[komunizm]]u [[Minush Jero|Minusha Jero]]. W tym czasie w teatrze było zatrudnionych 30 osób, w tym 19 aktorów i 2 reżyserów. W latach 1994–1996 zespół teatru miał możliwość zaprezentowania własnych inscenizacji (w tym autorów albańskich) poza granicami kraju. Jednym z największych sukcesów sceny szkoderskiej była inscenizacja dramatu [[Stefan Çapaliku|Stefana Çapaliku]] “Një histori humbësish ose mos pështyni përtokë!” (Historia ludzi przegranych albo nie pluć na podłogę!) prezentowana w 2010 na scenach niemieckich, a także na Festiwalu Teatrów Eksperymentalnych w [[Kair]]ze.
| |||