Wersja z 11:53, 24 paź 2015 edytuj Snoflaxe (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 36 563 edycje m Wycofano edycje użytkownika 31.183.73.73 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Frangern. ← poprzednia edycja		Wersja z 13:46, 24 paź 2015 edytuj anuluj edycję Pesell (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 1396 edycji m odlinkowanie dat następna edycja →
Linia 17: }} [[Plik:Literacy rate world.svg\|thumb\|266px\|Odsetek ludności umiejącej pisać i czytać na świecie (2007)]] [[Plik:HistPol-analfabetyzm1931.png\|thumb\|270px\|Analfabetyzm w Rzeczypospolitej Polskiej międzywojennej ([[1931]])]] '''Analfabetyzm''' ([[język grecki\|gr.]] ''αναλφαβετος'' ''nieznający liter'') – w rozumieniu potocznym, brak umiejętności pisania i [[czytanie\|czytania]] oraz wykonywania czterech podstawowych działań matematycznych u osób dorosłych, tj. według kryteriów [[UNESCO]] – powyżej 15. roku życia. Osoby nieposiadające takiej umiejętności nazywane są „analfabetami”. Procesem zmniejszającym analfabetyzm jest [[alfabetyzacja]]. Linia 33: W [[Rzeczpospolita Obojga Narodów\|Rzeczypospolitej Obojga Narodów]] analfabetami w połowie XVIII w. było jeszcze ponad 90% społeczeństwa. Nieznaczna poprawa nastąpiła w okresie zaborów. W [[Królestwo Polskie (kongresowe)\|Królestwie Polskim]] i w Galicji około 1870 r. analfabeci stanowili około 80% ogółu ludności, a w zaborze pruskim już tylko 30%<ref>Tadeusz Łepkowski, ''Słownik historii Polski'', Warszawa 1973, s. 5.</ref>. W [[1914]] na ziemiach polskich było: 57% analfabetów w zaborze rosyjskim, 40% w [[Galicja (Europa Środkowa)\|Galicji]] i 5% w zaborze pruskim. Według statystyk w Polsce w [[1921]] było 33,1% analfabetów, w [[1931]] – 23,1%, w [[1960]] – 2,7%, w [[1978]] – 1,2%.{{fakt\|data=2013-04}}. Planową akcję likwidacji analfabetyzmu w ~~[[Polska\|~~Polsce]] przeprowadził w latach 1949-1952 rząd [[Polska Ludowa\|Polski Ludowej]]. Pierwsze próby podjęto już w 1945 r. Departament Oświaty i Kultury Dorosłych Ministerstwa Oświaty opracował projekt dekretu o obowiązkowym nauczaniu analfabetów. Jednak dopiero ustawa z 7 lipca 1949 r. wprowadziła obowiązek bezpłatnej nauki dla analfabetów i półanalfabetów od 14 do 50 roku życia. Na [[Ludowe Wojsko Polskie]] również nałożono obowiązek nauczania żołnierzy odbywających służbę wojskową. Świadectwa ukończenia kursu otrzymało 618 298 osób. W 1952 r. sejm uchwalił zakończenie akcji<ref>Tadeusz Łepkowski, ''Mały słownik historii Polski'', Warszawa 1964, s. 170.</ref>. == Zobacz też ==

Analfabetyzm: Różnice pomiędzy wersjami