Sylabotonizm: Różnice pomiędzy wersjami

{{dopracować|źródła=2007-12}}

'''Sylabotonizm''' – [[system numeryczny]] [[wiersz]]a oparty na zgodności liczby oraz układu [[sylaba|sylab]] akcentowanych i nieakcentowanych w odpowiadających sobie [[wers]]ach. Wywodzi się z [[starożytność|antyku]], związany jest z [[pieśń (gatunek literacki)|pieśnią]]. Rozmiar [[wers]]u nie powinien przekraczać sześciu stóp. Często w wierszu sylabotonicznym występuje [[Akcent wyrazowy|akcent]] poboczny, utworzony przez [[rytm]], zawsze [[średniówka]], nigdy [[przerzutnia]]. W zależności od rodzaju stóp tworzących wers wyróżnia się kilka rodzajów wierszy sylabotonicznych, najczęściej występują: [[ośmiozgłoskowiec|ośmiozgłoskowce]] (tworzone przez [[trochej]]), [[aleksandryn|dwunastozgłoskowce]] (tworzone przez [[jamb]]) oraz [[dziesięciozgłoskowiec|dziesięciozgłoskowce]] i [[siedmiozgłoskowiec|siedmiozgłoskowce]] (tworzone przez [[anapest]]). Rodzaj wykorzystanej stopy wpływa na nastrój wiersza: [[amfibrach]] występuje w utworach monotonnych, trochej w utworach żywych, często związanych z tańcem i ruchem. Rygoryzm wiersza sylabotonicznego rozluźnił w poezji polskiej [[Julian Tuwim|Tuwim]], który wprowadził średniówkę wewnątrz [[stopa rytmiczna|stopy]].

 

[[Kategoria:Metryka i wersyfikacja]]