Estoński Kościół Prawosławny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
→Historia: drobne redakcyjne |
||
Linia 50:
== Historia ==
{{osobny artykuł|Prawosławie w Estonii}}
Prawosławie na terenie dzisiejszej Estonii pojawiło się za sprawą misjonarzy z Nowogrodu i Pskowa w X–XII w. W 1030 wzmiankowana jest społeczność prawosławna w dzisiejszym [[Tartu]]. Wpływy prawosławia zostały ostatecznie zredukowane po ekspansji Zakonu Kawalerów Mieczowych. W XVII i XVIII w. na teren Estonii uciekło wielu [[staroobrzędowcy|staroobrzędowców]]. Gwałtowny przyrost ilości prawosławnych nastąpił po aneksji ziem estońskich do [[Imperium Rosyjskie]]go. Obszar ten od 1850 należał do [[Eparchia ryska|eparchii ryskiej]].
Status Kościoła samorządnego został nadany Estońskiemu Kościołowi Prawosławnemu przez [[Tichon (patriarcha Moskwy)|patriarchę Tichona]] w 1920. Pierwszym jego zwierzchnikiem został metropolita [[Aleksander (Paulus)]]. W 1923 Estoński Kościół Prawosławny, nie bez nacisków ze strony władz państwowych, wystąpił o przejście pod jurysdykcję patriarchy Konstantynopola, czego Rosyjska Cerkiew Prawosławna nie uznała. W 1939 Estoński Kościół Prawosławny posiadał 159 działających parafii, jedno seminarium duchowne oraz trzy monastery.
| |||