Bitwa pod Lepanto (1571): Różnice pomiędzy wersjami

W [[1570]] r. [[Imperium osmańskie|TurcjaOsmańskie]] zażądałazażądało od [[Republika Wenecka|Wenecji]] przekazania [[Cypr (wyspa)|Cypru]]. Wenecjanie zignorowali groźbę turecką. W rezultacie Cypr został najechany przez wojska [[Imperium osmańskie|tureckie]]. Po upadku [[Nikozja|Nikozji]] papież [[Pius V]] zorganizował dla obrony [[Oblężenie Famagusty|Famagusty]] (maj 1571) wśród państw chrześcijańskich Ligę Świętą, w której główne role odgrywały [[Hiszpania]] i Wenecja.

Pod Lepanto, po stronie Ligi walczyło ok. 200 okrętów, w tym 6 silnie uzbrojonych w artylerię [[galeasa|galeas]]ów; Turcy mieli ok250 okrętów. Siłami chrześcijańskimi dowodził książę Juan de Austria, nieślubny syn cesarza [[Karol V Habsburg|Karola V Habsburga]], zaś muzułmańskimi – Ali Pasza{{r|kosiarz}}.

Zwycięstwo sił chrześcijańskich podniosło morale w Europie, jednak nie zostało wykorzystane militarnie. Sułtan [[Selim II]] miał powiedzieć po bitwie „Pod Lepanto chrześcijanie mnie ogolili. Na Cyprze ja odciąłem im ramię. Moja broda odrośnie...”. I miał poniekąd rację: wkrótce Liga Święta rozpadła się, Cypr pozostał w rękach tureckich, a w [[1574]] r. Hiszpania musiała opuścić [[Tunis]] – jednakże flota turecka straciła pod Lepanto setki doświadczonych, zaprawionych w boju marynarzy.

Zwycięstwo Ligi Świętej w bitwie pod Lepanto papież Pius V przypisał wstawiennictwu [[Dziewictwo Marii z Nazaretu|Najświętszej Maryi Panny]] i w [[1572]] dzień 7 października ogłosił świętem ''[[Matka Boża|Matki Boskiej Zwycięskiej]]'', zmienionym w [[1573]] przez jego następcę, [[Grzegorz XIII|papieża Grzegorza XIII]], na święto ''[[Matka Boża Różańcowa|Matki Boskiej Różańcowej]]''<ref>[http://campus.udayton.edu/mary//questions/yq/yq103.html Ogłoszenie święta „Matki Boskiej Różańcowej] {{Lang|en}}.</ref>.

Plik:The Battle of Lepanto by Paolo Veronese.jpeg|''Bitwa pod Lepanto'', [[Paolo Veronese]] ([[1528]]–[[1588]]1528–1588)