Hedy Lamarr: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: źródła/przypisy |
|||
Linia 31:
Chociaż grała z największymi gwiazdami kina{{r|gw0911}} i w ciągu sześciu lat zagrała w 17 filmach, nie została wielką gwiazdą. Reklamowano ją jako najpiękniejszą kobietę Hollywood. Po dwóch latach w wytwórni zaczęto jednak w nią wątpić, a po pojawieniu się w wytwórni [[Ingrid Bergman]], która szybko stała się gwiazdą, Lamarr wycofała się z kariery aktorskiej<ref name=onet /> i w 1942 roku zerwała kontrakt z MGM{{r|onet}}.
Gdy we wrześniu 1940 roku niemiecki okręt podwodny storpedował brytyjski statek wiozący dzieci, Lamarr postanowiła opracować system sterowania [[Torpeda|torpedą]] za pomocą fal radiowych. By uniemożliwić przeciwnikowi przejęcie kontroli nad torpedą zaproponowała, by sygnał sterujący wysyłać na często zmieniających się [[częstotliwość|częstotliwościach]]. Jej przyjaciel, kompozytor [[George Antheil]] zaproponował, by zastosować rolki z taśmami, jakich używał do sterowania swoimi instrumentami muzycznymi{{r|gw0911}}. W czerwcu 1941 roku Lamarr i Antheil zarejestrowali w urzędzie patentowym system określany dziś jako [[FHSS]] ([[język angielski|ang.]] ''frequency-hopping spread spectrum'')<ref name=onet /> pod numerem 2292387<ref name=patent1941>{{
Patent został bezpłatnie udostępniony marynarce wojennej USA, ale nie został wykorzystany podczas wojny z powodu obaw co do tego, czy rolki papieru nie będą się zacinały{{r|gw0911}}. Wynalazek wprowadzono do użycia kilka lat później, a ze względu na militarne zastosowanie utajniono aż do połowy lat 80. XX wieku. Dziś jest powszechnie stosowany w sieciach radiowych standardu [[IEEE 802.11]] i [[GSM]]. W 1997 roku otrzymała nagrodę amerykańskich wynalazców za zasługi dla rozwoju elektroniki<ref name=onet />.
Po wojnie wróciła na plan filmowy filmu [[Cecil B. DeMille|Cecila DeMille’a]] „[[Samson i Dalila (film 1949)|Samson i Dalila]]”, który odniósł duży sukces. Zagrała w kilku kolejnych filmach, ale nie odniosły one większego sukcesu<ref name=onet />. W 1966 wydała autobiografię ''Ekstaza i ja''<ref name=wordcat1>{{cytuj stronę |url=http://www.worldcat.org/title/ecstasy-and-me-my-life-as-a-woman/oclc/816489109 |tytuł=Ecstasy and me: my life as a woman |data dostępu=2015-11-09 |praca=[[WorldCat]] |język=en}}</ref>.
W roku 1998 twarz Lamarr pojawiła się po raz pierwszy na opakowaniu i instrukcjach pakietu [[CorelDRAW]]. Firma [[Corel Corporation]] została pozwana przez Lamarr do sądu o szkody związanie z nieautoryzowanym użyciem jej wizerunku. Sprawa została jednak rozwiązana polubownie i za nieznaną sumę, Corel uzyskał prawo do wyłącznego prawa na ten obraz na okres pięciu lat<ref name=onet />.
| |||