Terytorium Indiańskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
drobne techniczne
Linia 3:
 
== Historia ==
W 1787 roku [[Kongres Stanów Zjednoczonych]] wydał ustawę, z której wynikało, że „ziemi [[Indianie|Indian]] nie należy im odbierać bez ich zgody”. Nie zmieniło to faktu, że biali postrzegali [[Ludy tubylcze|tubylczych mieszkańców]] Ameryki jako przeszkodę, utrudniającą zajęcie rozległych, na pozór niewykorzystanych terenów. Z czasem okazało się, że podobne ustawy Kongresu nie mają na pograniczu większego znaczenia. Kolejne fale europejskiego osadnictwa spychały bowiem tubylców na coraz dalsze tereny, z punktu widzenia osadników uważane za mniej atrakcyjne. Tereny te określano ogólnie „indiańskimi terytoriami”.
 
W 1830 roku prezydent [[StanyStanów Zjednoczone|USA]]Zjednoczonych [[Andrew Jackson]] powiedział w Kongresie: ''Sądzę, że słusznie będzie wydzielić duży obszar na zachód od [[Missisipi (rzeka)|Missisipi]] (...) i zagwarantować go [[Indianie Ameryki Północnej|Indianom]] na tak długo, jak długo zechcą go zamieszkiwać.''
 
W maju 1830 roku uchwalono tzw. ''ustawę o usunięciu Indian'' (Indian Removal Act<ref>[http://www.civics-online.org/library/formatted/texts/indian_act.html Indian Removal Act]</ref>), na mocy której wszyscy Indianie z południa i wschodu USA mieli zostać wysiedleni (dobrowolnie lub pod przymusem) na obszar tzw. Terytorium Indiańskiego – dużego obszaru położonego na zachód od Missisipi. Był to obszar zamieszkany już przez inne plemiona, ale nie podległy dotąd żadnej władzy „cywilizowanej” (kolonialnej) – i takim zgodnie z intencjami pomysłodawców miał pozostać. Miał to być obszar wyłączony spod osadnictwa białych, gdzie będące dotąd wojennym zagrożeniem i gospodarczym rywalem białych osadników plemiona z południa i wschodu Stanów Zjednoczonych – głównie tzw. [[Pięć Cywilizowanych Narodów]] ([[Czirokezi]], [[Czikasawowie]], [[Czoktawowie]], [[Krikowie]] i [[Seminole (Indianie)|Seminole]]) – mogłyby swobodnie żyć. W 1832 roku ustanowiony został komisarz do spraw Indian, a w 1834 roku wydano przepisy regulujące sprawy handlu i utrzymania pokoju z plemionami indiańskimi oraz wytyczono granice oficjalnego Terytorium Indiańskiego (obecne stany [[Oklahoma]], [[Kansas]], południowa [[Nebraska]] i wschodnie [[Kolorado]]).
 
Zanim postanowienia rządowe weszły w życie, na zachód ruszyły fale osadników zasiedlających kolejne terytoria, m.in. [[Nebraska|Nebraskę]], [[Wisconsin]] i [[Iowa]]. Wprawdzie zakaz osadnictwa na Terytorium Indiańskim został jasno określony – nie wolno się tam było osiedlać pod groźbą dotkliwych kar – ale w celu obejścia zakazu biali np. żenili się z Indiankami i kazali się zapisywać jako członkowie indiańskich plemion. Siłą, groźbą, oszustwem, przekupstwem i alkoholem skłaniano też indiańskich wodzów do oddawania plemiennych terenów w dorzeczu Missisipi białym osadnikom a Kongres ratyfikował kolejne [[Traktaty indiańskie|traktaty]] zawierane przez władze z tubylczymi plemionami. Terytorium Indiańskie odsunięto od rzeki Missisipi aż do 95 południka, a wzdłuż jego nowej granicy powstała sieć fortów.
Linia 46:
 
W 1907 roku w miejsce [[Terytorium Oklahomy]] powstał kolejny stan – [[Oklahoma]], a w jego granicach znalazły się wszystkie rezerwaty z resztek Terytorium Indiańskiego. Tamtejszym Indianom nadano jednocześnie [[obywatelstwo]] amerykańskie (większość [[Tubylczy Amerykanie|tubylczych Amerykanów]] z innych części USA otrzymała amerykańskie obywatelstwo – choć nie zawsze jednocześnie prawa wyborcze – dopiero w 1924 roku).
 
{{Przypisy}}
 
== Linki zewnętrzne ==