Funeral doom: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m błąd fleksyjny - poprawa |
m poprawa literówek, replaced: niektorych → niektórych przy użyciu AWB |
||
Linia 16:
== Muzyka ==
Funeral doom charakteryzuje się bardzo wolnym, wręcz ekstremalnym, tempem, sięgającym nawet 20 uderzeń na minutę, bardzo ciężkim brzmieniem i depresyjnym klimatem. Utwory mają wywoływać poczucie pustki, melancholii, nicości, smutku, a nawet strachu i przypominać o śmierci. Wokal głównie [[growl]]owy, rzadko spotykamy czysty wokal. W utworach mogą występować elementy muzyki chóralnej, klasycznej i [[dark ambient]]u. Niektóre utwory mogą być wyłącznie muzyką metalową, a inne tylko i wyłącznie wykonane z zasadami muzyki klasycznej i w niczym nie przypominać utworów muzyki metalowej, a mimo to należą do tego gatunku. Utwory są długie - przeciętnie wynoszą około 10 minut, najdłuższe trwają prawie godzinę, dlatego na
▲Funeral doom charakteryzuje się bardzo wolnym, wręcz ekstremalnym, tempem, sięgającym nawet 20 uderzeń na minutę, bardzo ciężkim brzmieniem i depresyjnym klimatem. Utwory mają wywoływać poczucie pustki, melancholii, nicości, smutku, a nawet strachu i przypominać o śmierci. Wokal głównie [[growl]]owy, rzadko spotykamy czysty wokal. W utworach mogą występować elementy muzyki chóralnej, klasycznej i [[dark ambient]]u. Niektóre utwory mogą być wyłącznie muzyką metalową, a inne tylko i wyłącznie wykonane z zasadami muzyki klasycznej i w niczym nie przypominać utworów muzyki metalowej, a mimo to należą do tego gatunku. Utwory są długie - przeciętnie wynoszą około 10 minut, najdłuższe trwają prawie godzinę, dlatego na niektorych albumach znajduje się tylko jeden utwór! Teksty głównie dotyczą śmierci, marności, przemijania. Na okładkach przeważnie symbolika śmierci, cmentarze.
== Historia ==
Pierwszym oficjalnym albumem, który przynależy do tego gatunku, było [[Demo (muzyka)|demo]] "Fhtagn-Nagh Yog-Sothoth" zespołu [[Thergothon]], który został wydany w listopadzie 1991 roku. Wcześniej, w tym samym roku, zostało stworzone nieoficjalne [[Demo (muzyka)|demo]] tego zespołu "Dancing in the Realm of Shades", które także było nagrane w klimatach funeral doom metalu. Jednak historia tego gatunku sięga drugiej połowy lat 80., gdy zespoły eksperementowały celem stworzenia nowego, własnego stylu gry. Za [[kamień węgielny]] funeral doom metalu można uznać takie doom metalowe albumy jak: Erupted Evil z 1989 roku, zespołu [[Necro Schizma]]; Into Darkness z 1990 roku, zespołu [[Winter(grupa muzyczna)|Winter]], In Memorium z 1990 roku, zespołu Cathedral; oraz album Odes z 1991 roku, grupy Mordor, który posiada znaczne naleciałości black metalu. Znacznie zwolniony death doom metal w tym czasie nazywano slow death doom.
W Polsce pionierami gatunku była grupa Gallileous z Wodzisławia Śląskiego, która to wzorowała się m.in. na wyżej wymienionym zespole Necro Schizma. Wydane przez nich, w 1992 roku, demo Doomsday było jednym z pierwszych oficjalnych albumów funeral doom metalu na świecie.
| |||