Karabiny maszynowe Diegtiariowa: Różnice pomiędzy wersjami

'''[[Karabin maszynowy DP|DP]]''' – pierwszy ręczny karabin maszynowy Diegtiariowa. Był jednym z pierwszych typów broni skonstruowanej po 1917 r. w Związku Radzieckim. Został przyjęty na uzbrojenie [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] jako ręczny karabin maszynowy w [[1927]] r., a następnie produkowany w wielkich ilościach. Nazwa pochodziła od skrótu: ''Diegtiariowa Piechotnyj'' – "„(karabin maszynowy) piechoty Diegtiariowa"Diegtiariowa”. Karabin ten wykorzystywany z dużym powodzeniem do końca II wojny światowej.

'''[[Karabin maszynowy DP|DPM]]''' – rkm DP był prostym i niezawodnym karabinem, chociaż nie bez wad, dlatego też w opiarciuoparciu o doświadczenia II wojny światowej został w latach 1943-441943–44 odrobinę zmodernizowany. Zmodernizowana wersja oznaczona była symbolem '''DPM''', gdzie '''M''' oznacza ''modernizowany''.

W czasie modernizacji myślano także o wymianie ciężkiego i niewygodnego magazynka talerzowego na taśmę, ale z pewnych względów rozwiązanie to wprowadzono dopiero w [[1946]] r., kiedy to przyjęto na uzbrojenie Armii Radzieckiej powtórnie zmodernizowany karabin w wersji RP-46 ('''Rotnyj Pulemiot''' – Ręczny Karabin Maszynowy Kompanii, wzór 1946).

'''[[Karabin maszynowy RP-46|RP-46]]''' wypełnił lukę pomiędzy lekką bronią automatyczną plutonu taką jak RPD i ciężkimi karabinami maszynowymi. Karabin ten pozostawał w służbie do lat sześćdziesiątych XX w., kiedy to został zastąpiony przez pierwszy radziecki uniwersalny karabin maszynowy [[Karabin7,62 mm karabin maszynowy PK/PKS|PK/PKS]].

'''[[Karabin maszynowy RPD|RPD]]''' (''Rucznoj Pulemiot Diegtiarjowa'' – ręczny karabin maszynowy Diegtariowa) był jednym z pierwszych modeli broni zaprojektowanej do strzelania nowym nabojem pośrednim 7.62x39mm,62 × 39 mm. [[Amunicja]] ta została opracowana około [[1944]] r. i była na wyposażeniu Armii Radzieckiej od wczesnych lat pięćdziesiątych do sześćdziesiątych [[XX wiek|XX]] w., kiedy to został zastąpiony przez ręczny karabin [[Karabin maszynowy RPK|Kałasznikowa RPK]]. Zdaniem wielu nie była to najlepsza decyzja. Chociaż formalnie karabin ten został wycofany, nadal wiele jego egzemplarzy można znaleźć w magazynach armii rosyjskiej.

'''[[karabin maszynowy DS-39|DS-39]]''' (''Diegtiarjowa Stankowyj'') – ciężki karabin maszynowy, który miał zastąpić ckm Maxim wz. 1910. Karabin był obarczony wieloma wadami. Podczas ekstrakcji często pękały łuski, przy strzelaniu zdarzało się rozcalanie dosyłanych naboi. Po kilkakrotnym przekonstruowaniu wycofany z produkcji i uzbrojenia.

'''[[karabin maszynowy DSzK|DSzK]]''' (''Diegtarjowa-Szpagina Krupnokalibiernyj'') – [[wielkokalibrowy karabin maszynowy]] skonstruowany przez Diegtiariowa wspólnie ze Szpaginem, pochodna wkm-u DK. Podstawową zmianą była zmiana zasilania na taśmowe (taśma 50 naboi). Po modernizacji w 1946 r. (DSzK wz.1938/46) był to podstawowy wkm armii Układu Warszawskiego.

|+align=top style="text-align:center; margin: 0 auto;"|'''Dane techniczne poszczególnych modeli karabinu'''

| ||align="center"|'''DP, DPM'''||align="center"|'''RP-46'''||align="center"|'''RPD'''||align="center"|'''DSzK wz. 38'''

|'''Masa bez magazynka (kg):''' ||8.,4 kg||13 kg ||7,4 kg||33,4 (masa podstawy 102kg102 kg)

|'''Masa z magazynkiem (kg):''' || 11.,3 kg || 21.,3 kg || 9 kg||

|'''Długość (mm):'''||align="center"|1266 mm||align="center"|1272 mm||align="center"|1040 mm||align="center"|1626 mm

|'''Długość lufy (mm):'''||align="center"| ? ||align="center"|605 mm||align="center"|590 mm||align="center"|1000 mm

|'''Zasilanie:'''||align="center"|magazynek talerzowy, 47 nabojów ||align="center"|taśma amunicyjna, 200 lub 250 nabojów||align="center"|taśma amunicyjna,<br />100 nabojów w bębnie||align="center"|taśma amunicyjna 50 nabojów

|'''Szybkostrzelność: '''||align="center"|600 strzałów na minutę||align="center"|600 strzałów na minutę||align="center"|650 strzałów na minutę||align="center"|?