Polska strefa w Iraku: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Polish patrol Babylon DF-SD-04-16537.jpg|thumb|250px|<center>Patrol polskich wojsk w Iraku z obozu Babylon]]

'''Polska strefa okupacyjna w Iraku''' – powołana w 2003 r., kiedy po inwazji i opanowaniu całego terytorium kraju przez USA i ich sojuszników podzielono [[Irak]] na cztery strefy stabilizacyjne (de facto okupacyjne): północną oraz środkową pod nadzorem [[Stany Zjednoczone|USA]], środkowo-południową pod nadzorem [[Polska|Polski]] i południową pod nadzorem [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Strefa środkowo-południowa (początkowo zwana górno-południową), obejmująca prowincje [[An-Nadżaf (prowincja Iraku)|Nadżaf]], [[Al-Kadisijja (prowincja Iraku)|Al-Kadisijja]], [[Karbala (prowincja Iraku)|Karbala]], [[Babil]] oraz [[Wasit]], o łącznej powierzchni 65&nbsp;632&nbsp;km², liczyła 4&nbsp;955&nbsp;tys. mieszkańców. Główne miasta polskiej strefy to [[Karbala]], [[Al-Hilla]], [[Al-Kut]], [[Ad-Diwanijja]]. Polski kontyngent wojskowy wystawił dziesięć zmian jako [[wojska operacyjne]] SZ RP. Zadania wojsk operacyjnych SZ RP w Operacjioperacji Irackiejirackiej zmieniały się w czasie. Ostatnie zmiany PKW Irak miały głównie charakter „[[Operacyjny Zespół Doradczodoradczo-Łącznikowy|omletów]]” – szkolenie wojska irackiegoszkoleniowy.

W strefie oprócz Polaków stacjonowali także inne wojska, m.in. [[Łotwa|łotewskie]], [[Rumunia|rumuńskie]]. Wcześniej stacjonowały w niej także wojska [[Ukraina|ukraińskie]] i [[Słowacja|słowackie]], które z różnych przyczyn wycofały się z udziału w misji wojskowej w Iraku. W momencie tworzenia strefy duży udział mieli również [[Hiszpania|Hiszpanie]]. Kiedy, w dużym stopniu ze względu na skutek [[Zamach w Madrycie 11 marca 2004|zamachu bombowego w Madrycie z 11 marca 2004]], w kraju tym władzę objęła po wyborach [[lewica|lewicowa]] [[opozycja (polityka)|opozycja]], żołnierze hiszpańscy zostali [[ewakuacja|ewakuowani]].

W kwietniu 2004, wobec nasilenia [[walka (wojsko)|walk]] w części polskiej strefy okupacyjnej i niezdolności [[siły i środki|sił i środków]] PKW Irak do poradzenia sobie z działaniami przeciwnika, część strefy przekazano pod administrację amerykańską prowincję Nadżaf, co spowodowało redukcję strefy środkowo-południowej do 28&nbsp;655 km², a jej liczbę ludności do 3&nbsp;089&nbsp;tys. Zlikwidowano też obóz w ruinach Babilonu, przywracając mu należną rangę rezerwatu kultury materialnej, a siedzibę władz strefy przeniesiono do Al-Hilli.

Również w kwietniu w Karbali rozegrała się największa [[bitwa]] ([[Bitwa o City Hall|Bitwa o ratusz Miasta Karbala]]), w której uczestniczyli [[żołnierz]]e [[Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej|Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej]] od czasów drugiej wojny światowej. Podczas tylko jednego dnia walk kilkunastu polskich żołnierzy Wojsk Lądowych zabiło w walce około 80 irackich powstańców. W ciągu kilku dni Polacysiły stłumilikoalicyjne stłumiłu powstanie w Karbali, zabijając kilkuset [[przeciwnik]]ówprzeciwników. Nie zginął tam ani jeden polski żołnierz. Żołnierzy SZ RP za tę bitwę miejską Rzeczpospolita Polska (gł. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej) nie odznaczyła należycie. Dowódcy nie wystąpili o odznaczenie swoich żołnierzy.

Od stycznia 2004 r. w Camp Babylon rozpoczęła działalność Narodowa Komórka Wywiadowcza PKW Irak (National Intelligence Cell, NIC), jej [[etat (wojsko)|etat]] stanowili żołnierze [[Wojskowe Służby Informacyjne|Zarządu Wywiadu WSI]].

Na początku lutego 2005 r. polski kontyngent zmalał do 900 żołnierzy. 4 października 2008 roku, w bazie w Ad-Diwanijji, Polacy przekazali Amerykanom dowodzenie bazą, a Irakijczykom odpowiedzialność za bezpieczeństwo prowincji Al-Kadisijja. Tym samym zakończyli ponad 5-letnią Operację Iracką SZ RP.