Plac Wolności w Poznaniu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Historia: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 32:
Po wybuchu [[powstanie wielkopolskie|powstania]] w 1918 roku miasto zostało opanowane przez Polaków. Na placu Wilhelmowskim w dniu 26 stycznia 1919 roku żołnierze wielkopolscy oraz ich dowódca - generał [[Józef Dowbor-Muśnicki]] złożyli uroczystą przysięgę (wydarzenie to upamiętnia znajdująca się na placu płyta). W kwietniu 1919 roku polskie władze usunęły z placu niemieckie pomniki, a w czerwcu tego samego roku plac otrzymał dzisiejszą nazwę.
W 1923 roku ponownie zmieniono układ placu. Wycięto stare drzewa pozostawiając tylko dwa rzędy młodych, zamontowano też elektryczne latarnie. Natomiast miejsca po dawnych pomnikach zmieniono w klomby. Istniały projekty postawienia nowych monumentów, z których najpoważniejszą była idea pomnika ku czci [[Bolesław I Chrobry|Bolesława Chrobrego]] z 1925 roku, jednak żadna z nich nie została zrealizowana. Nie zrealizowano też Pomnika Wolności, którego 33 projekty wystawiono 21 listopada 1927 w [[Pałac Targowy w Poznaniu|Pałacu Targowym]]<ref>Tadeusz Świtała, ''Poznań w 1927 roku (część druga)'', w: ''[[Kronika Miasta Poznania]]'', nr 1/1989, s.72, ISSN 0137-3552</ref>. Zrealizowano natomiast (w 1937) okazałą [[Budynek Oddziału 1 PKO BP w Poznaniu|siedzibę PKO BP]] - w modnym podówczas stylu wczesnego [[modernizm (architektura)|modernizmu]]. W marcu 1939 roku Rada Miasta postanowiła nadać nowego patrona - [[Roman Dmowski|Romana Dmowskiego]], jednak decyzja ta została anulowana przez władze centralne.
W okresie tuż przed wybuchem wojny plac rozkopano przecinając go rowami przeciwlotniczymi. Po wkroczeniu wojsk niemieckich nazwę ponownie zmieniono na ''Wilhelmsplatz'', a teren uporządkowano.
| |||