Legia Nadwiślańska: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kerim44 (dyskusja | edycje)
→‎Bibliografia: drobne techniczne
m poprawiam cytowanie
Linia 28:
'''Legia Nadwiślańska''' – polska jednostka powstała 31 marca 1808 roku w wyniku przemianowania tworzonej od wiosny 1807 roku na mocy dekretu [[Napoleon Bonaparte|Napoleona]] [[Legia Polsko-Włoska|Legii Polsko-Włoskiej]] w związku z jej przejściem na żołd francuski w [[królestwo Westfalii|królestwie Westfalii]]. Istniała do 18 czerwca 1813<ref name="gemb" />.
 
Początkowo liczyła 5467 żołnierzy, a jej pierwszym dowódcą był generał [[Józef Joachim Grabiński]], a od 7 czerwca 1808 płk [[Józef Chłopicki]]<ref name="gemb">''{{cytuj książkę|nazwisko = Gembarzewski |imię = Bronisław |autor link = Bronisław Gembarzewski |tytuł = Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r..'' str1831 |miejsce = Warszawa |rok = 1925|url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=132690&from=publication |wydawca = Towarzystwo Wiedzy Wojskowej |strony = 49}}</ref>. W przeciwieństwie do [[szwoleżerowie|szwoleżerów]] była to formacja z zasady chłopska, a stanowiska oficerskie zajmowała tu zazwyczaj drobna szlachta.
 
Na podstawie umowy zawartej 10 maja 1808 między rządem [[Księstwo Warszawskie|Księstwa Warszawskiego]] a rządem [[I Cesarstwo Francuskie|francuskim]], Księstwo zobowiązało się do zapewnienia stałego dopływu rekruta do Legii. Legia zorganizowana pod osobistym nadzorem Napoleona w [[Bajonna|Bajonnie]] składała się z trzech [[pułk]]ów piechoty (około 5000 żołnierzy) oraz z dowodzonego przez [[Jan Konopka|Jana Konopkę]] pułku [[lansjerzy|lansjerów]].