Bitwa pod Covadongą: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
PG (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
m MalarzBOT: dodanie daty do szablonu doprecyzuj na podstawie edycji http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bitwa%20pod%20Covadonga&diff=prev&oldid=44284699
Linia 7:
|data = [[718]] lub [[722]]
|miejsce = Covadonga, rejon [[Cangas de Onís]]
|wynik = Zwycięstwo Asturii (według uznawanych{{doprecyzuj|data=2015-12|przez kogo?}} za mniej wiarygodne źródeł muzułmańskich{{doprecyzuj|data=2015-12|jakich?}} - klęska Asturii)
|przyczyna =
|terytorium = [[Asturia]]
Linia 14:
|dowódca1 = [[Pelayo]]
|dowódca2 = Al Qama
|siły1 = 300 (źródła muzułmańskie{{doprecyzuj|data=2015-12|jakie?}})
|siły2 = nieznane
|straty1 = nieznane
|straty2 = nieznane (źródła wczesnośredniowieczne{{doprecyzuj|data=2015-12|jakie?}} podają nieprawdopodobną liczę 187 000)
}}
{{Rekonkwista}}
Linia 27:
W Asturii pojawił się wówczas Pelayo (łac. Pelagius), wizygocki szlachcic mający za sobą służbę w gwardii przybocznej Roderyka. Pelayo wstąpił na służbę muzułmańskiego gubernatora Munuzy. Munuza chciał poślubić siostrę Pelayo, zamierzając poprzez związek z tak prominentnym rodem utrwalić władzę w regionie. Pelayo odmówił jednak swojej zgody na małżeństwo, co stało się powodem ostrego sporu i w rezultacie ucieczki gockiego szlachcica w odległe górskie rejony, gdzie rozpoczął on przygotowania do powstania. W roku 718 Pelayo został przez swoich zwolenników obwołany księciem. Maurowie zajęci ekspansją w [[Pireneje|Pirenejach]] nie podejmowali początkowo żadnych kroków przeciwko powstańcom i dopiero w roku 722 wysłali przeciwko nim większe siły.
 
Zarówno muzułmańskie jak i chrześcijańskie źródła różnie opisują przebieg bitwy. Podobnie sporna jest sama data bitwy. Historyk hiszpański Claudio Sánchez-Albornoz po szczegółowych badaniach datuje wydarzenie na rok 722, jednakże wielu naukowców{{doprecyzuj|data=2015-12|kto?}} sugeruje rok 718 jako datę stoczenia batalii.
 
Głównym źródłem opisującym wydarzenia jest kronika spisana na dworze króla Asturii [[Alfons III Wielki|Alfonsa III]] (866-910) – Crónica Albeldense. Wątpliwa jest zawarta w Kronice Alfonsa III informacja, jakoby przed bitwą miało dojść do rozmów obu stron. Stronę muzułmańską reprezentował biskup o imieniu Oppa, który miał przedstawić powstańcom korzystne warunki: Pelayo miał podlegać władzy muzułmańskiej i zachować swoje posiadłości oraz zatwierdzoną układem polityczną władzę. Przywódca powstania odrzucił proponowane mu warunki, po czym doszło do bitwy, w której poległo podobno 124 000 muzułmanów, na czele ze swoim dowódcą o imieniu Al Qama. W wyniku pościgu za uciekającym wrogiem, miało zginąć kolejne 63 000 Maurów. Po takiej klęsce gubernator Munoza, który nie brał udziału w bitwie, nie był w stanie utrzymać swojej władzy. Zmuszony do oddania swojej rezydencji w [[Gijón]], gubernator podjął próbę ucieczki, w trakcie której został zabity. Po bitwie nastąpiła masakra muzułmanów zamieszkujących tereny na północ od [[Góry Kantabryjskie|Gór Kantabryjskich]].