Historia żółtej ciżemki: Różnice pomiędzy wersjami

|tytuł = Historia żółtej ciżemki

|tytuł oryginalny =

|wikicytaty =

}}

 

Akcja utworu toczy się w Polsce, w XV wieku, w czasach panowania króla [[Kazimierz Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]]. Główny bohater Wawrzuś, jest dzieckiem ze wsi Poręba (prawdopodobnie dzisiejsza Poręba-Żegoty koło Alwerni). Posiada uzdolnienia rzeźbiarskie, jednak nie zyskuje uznania w kręgu rodzinnym. Pewnego dnia nie przypilnował krów. Bojąc się powrócić do domu staje się mimowolnym świadkiem kradzieży z kościoła. Następnie trafia do grupy wędrownych cyrkowców. Z powodu złego traktowania, ucieka od nich i trafia do [[Kraków|Krakowa]]. Dzięki pomocy zakonnika Szymona z Lipnicy dostaje pracę i dom u kronikarza [[Jan Długosz|Jana Długosza]]. Kiedy kronikarz odkrywa rzeźbiarski talent chłopca, kieruje go do mistrza [[Wit Stwosz|Stwosza]]. Tam Wawrzuś terminuje i uczy się rzemiosła. Sprawa komplikuje się, kiedy pojawia się Czarny Rafał – złoczyńca, którego niegdyś Wawrzuś wskazał jako sprawcę kradzieży z kościoła. Rafał chce się zemścić i usiłuje zabić chłopca. Jednak schwytany trafia pod sąd i sam daje głowę. Po latach Wawrzuś wraca do rodzinnej wsi i odnajduje rodziców. Ci są dumni z syna. Stają się świadkami podniosłej uroczystości - odsłonięcia [[Ołtarz Wita Stwosza w Krakowie|Ołtarza Mariackiego]].