Janko Bojmír: Różnice pomiędzy wersjami

'''Janko Bojmír''' (właśc. Ján Bojmír, pierwotnie Ján Bornemisza, ur. [[23 października]] [[1887]] r. w [[Jazernica|Jazernicy]] w [[Turiec (region)|Turcu]] -– zm. [[15 lutego]] [[1970]] r. w [[Martin (Słowacja)|Martinie]]) – [[Słowacja|słowacki]] nauczyciel i inspektor szkolny, działacz turystyczny i publicysta.

Jego ojcem był Ján Bornemisza, matką -– Mária z domu Kováčová. Uczył się w studium nauczycielskim w [[Kláštor pod Znievom|Klasztorze pod Zniewem]]. W roku [[1928]] ukończył studia wyższe. Pracował jako nauczyciel szkoły ludowej ([[1921]]-–[[1924]]), jako inspektor szkolny w [[Bańska Bystrzyca|Bańskiej Bystrzycy]] ([[1924]]-–[[1926]]) i ponownie jako nauczyciel w szkole miejskiej ([[1926]]-–[[1928]]).

Turystykę uprawiał intensywnie od lat szkolnych. Pełnił szereg funkcji w organizacjach turystycznych w miejscowościach, w których pracował. W latach 40. XX w. był prezesem [[Klub československýchCzechosłowackich turistovTurystów|Klubu Czechosłowackich Turystów]] (KČST) w Martinie.

Jako działacz turystyczny zasłużył się na polu organizacji turystyki, zwłaszcza górskiej, w otoczeniu [[Kotlina Turczańska|Kotliny Turczańskiej]]. Był doświadczonym znakarzem [[Szlak turystyczny|szlaków turystycznych]] -– znakował szlaki turystyczne od [[1923]] r. Za jego prezesury w KČST w Martinie została ukończona budowa [[Schronisko turystyczne|schroniska]] pod [[Borišov|Boryszowem]] w [[Wielka Fatra|Wielkiej Fatrze]] i odbudowane (spalone przez Niemców w [[1944]] r.) schronisko na [[Martinské hole|Marcińskich Halach]] w [[Mała Fatra|Małej Fatrze]].