Łuna 3: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
EmptyBot (dyskusja | edycje)
m →‎Przebieg misji: poprawa literówek, replaced: nie znaną → nieznaną
Linia 45:
Naukowcy uzyskali 17 nadających się do użytku fotografii z 29 zrobionych. Obejmowały one około 70% powierzchni półkuli niewidocznej. Zdjęcia wykonane przez '''Łunę 3''' były bardzo niewyraźne, jednakże pozwoliły na rozróżnienie kilku krain selenograficznych. Wtedy też po raz pierwszy przekonano się, że strona niewidoczna zdominowana jest przez wyżyny, z bardzo niewielką ilością „mórz”, „jezior” i „zatok”. Dzięki zdjęciom '''Łuny 3''' odkryto niezwykłą wielopierścieniową formację, którą nazwano [[Mare Orientale|Morzem Wschodnim]] (''Mare Orientale''), i ponadto dwa inne [[Morze księżycowe|morza]] – [[Mare Moscoviense|Moskiewskie]] (''Mare Moscovrae'') i Morze Snów (''Mare Desiderii''). Pierwsze fotografie pozwoliły także na wyodrębnienie kilku dużych formacji kraterowych i nadanie im nazw (m.in. [[Konstantin Ciołkowski|Ciołkowskiego]], Łomonosowa czy Mendelejewa). Kontakt z '''Łuną 3''' został utracony 22 października. 29 kwietnia 1960 statek wszedł w górne warstwy atmosfery ziemskiej i spłonął.
 
'''Łuna 3''' była pierwszą sondą, która sfotografowała i przesłała zdjęcia odwrotnej, niewidocznej z Ziemi półkuli księżycowej. Dzięki tej misji po raz pierwszy w historii ludzkości człowiek był w stanie ujrzeć powierzchnię jeszcze nie znanąnieznaną. Mimo że zdjęcia były słabej jakości, pozwoliły na stworzenie pierwszej wersji [[Atlas (publikacja)|atlasu]] niewidocznej strony Księżyca, porównanie obu półkul oraz na skonstruowanie pierwszych trójwymiarowych modeli naszego naturalnego satelity.
 
== Budowa i działanie ==