Zamek w Gołuchowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Linki zewnętrzne: popr. linku zewn. do strony Muz. Nar. |
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 38:
Modernizacji zamku, polegającej na dobudowaniu budynku mieszkalnego w pobliżu oryginalnego dworu i połączeniu ich skrzydłami oraz wykonaniu [[arkada|arkadowej]] [[loggia|loggi]] w [[elewacja|elewacji]] wejściowej, dokonano na zlecenie [[Wacław Leszczyński (kanclerz wielki koronny)|Wacława Leszczyńskiego]], [[wojewodowie kaliscy|wojewody kaliskiego]] i kanclerza wielkiego koronnego (syna Rafała Leszczyńskiego, który odziedziczył zamek w 1592) w latach 1600-1619. Zamek nabrał wówczas charakteru [[architektura renesansu|renesansowo]]-[[manieryzm (sztuka)|manierystycznej]] rezydencji magnackiej.
Leszczyńscy w 1695 sprzedali. ;)Gołuchów Suszkom. Następnie [[zamek]] wielokrotnie zmieniał właścicieli (Górowscy, Chlebowscy, Swinarscy, Suchorzewscy), popadając stopniowo w [[ruiny|ruinę]]. W 1856 (niektóre źródła podają 1853) [[Tytus Działyński]], w związku z nadchodzącym ślubem swojego syna [[Jan Kanty Działyński|Jana Kantego]] z [[Izabella Działyńska|Izabellą z Czartoryskich Działyńską]] (córką księcia [[Adam Jerzy Czartoryski|Adama Jerzego Czartoryskiego]]) zakupił to, co pozostało z Gołuchowa, z przeznaczeniem na przyszłą siedzibę nowożeńców. Małżeństwo było aranżowane i było "białe".
Ponieważ Jan Działyński finansował i organizował [[powstanie styczniowe]] na terenie Wielkopolski, upadek powstania i zaoczny wyrok skazujący wydany na niego przez władze pruskie (uchylony dopiero w 1871) zmusił go do emigracji. Dla zabezpieczenia Gołuchowa przed konfiskatą, Izabella formalnie odkupiła zamek z rąk Działyńskich (''de facto'' zamek stanowił zastaw pożyczek udzielonych Działyńskiemu przez Czartoryskich) i w latach 1875-1885 przeprowadziła gruntowną odbudowę połączoną z remontem. Przebudowa dokonana została częściowo według szkiców [[Eugène Viollet-le-Duc]]a oraz polskiego architekta [[Zygmunt Gorgolewski|Zygmunta Gorgolewskiego]]. Autorem ostatecznego projektu był Francuz, [[Maurycy Ouradou|Maurycy August Ouradou]].
| |||