Świętojezierski Wałdajski Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
aktualizacja http://www.iveron.ru/v-prazdnik-prp-serafima-sarovskogo-mitropolit-lev-sovershil-liturgiyu-v-iverskom-sobore/ |
||
Linia 3:
|nazwa oryginalna = Валдайский Иверский Святоозерский Богородицкий монастырь
|zabytek = 5310072000<ref name="kult">[http://www.kulturnoe-nasledie.ru/monuments.php?id=5310072000 ансамбль Иверского Богородицкого монастыря]</ref> z 30 sierpnia 1960<ref name="kult"/>
|grafika =
|opis grafiki = Widok
|państwo = RU-NGR
|miejscowość = jezioro Wałdaj
Linia 14:
|eparchia = [[eparchia nowogrodzka|nowogrodzka]]
|funkcja przełożonego = [[Archimandryta]]
|przełożony klasztoru =
|klauzura = nie
|liczba zakonników =
Linia 38:
|www = http://www.iveron.ru/
}}
'''Świętojezierski Wałdajski Monaster Iwerskiej Ikony Matki Bożej''' – [[prawosławie|prawosławny]] męski klasztor położony na Wyspie Sielwickiej na jeziorze [[Wałdaj (jezioro)|Wałdaj]], w [[obwód nowogrodzki|obwodzie nowogrodzkim]] [[Rosja|Federacji Rosyjskiej]], w [[eparchia nowogrodzka|eparchii nowogrodzkiej]] [[Rosyjski Kościół Prawosławny|Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego]]. Obok [[monaster Podwyższenia Krzyża Pańskiego na wyspie Kij|monasteru Podwyższenia Krzyża Pańskiego na wyspie Kij]] i [[Nowe Jeruzalem (monaster)|Nowego Jeruzalem]] jeden z trzech klasztorów ufundowanych przez [[metropolici i patriarchowie Moskwy|patriarchę moskiewskiego i całej Rusi]] [[Nikon (patriarcha Moskwy)|Nikona]].
== Historia ==
Z inicjatywą założenia klasztoru na jednej z wysp jeziora Wałdaj patriarcha Nikon wystąpił natychmiast po objęciu urzędu zwierzchnika Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jego zamysł poparł car [[Aleksy I Romanow]] i wydzielił na ten cel niezbędne środki<ref name="patriarchia">[http://www.patriarchia.ru/db/text/349319.html Валдайский Иверский Святоозерский Богородицкий мужской монастырь]</ref>. Wzorem dla obiektu miał być [[klasztor Iwiron]] na górze [[Athos]]<ref name="patriarchia" />. W lecie 1653 zakończono budowę pierwszych świątyń monasterskich – soboru Iwerskiej Ikony Matki Bożej oraz cerkwi św. Filipa, metropolity Moskwy. Na czele wspólnoty stanął [[archimandryta]] Dionizy<ref name="patriarchia" />. W czasie pierwszej wizyty w klasztorze patriarcha Nikon uroczyście poświęcił wody jeziora Wałdaj, nakazując od tej pory nazywać je świętym; stąd nazwa monasteru – ''świętojezierski''. W 1654 wspólnota liczyła 26 mnichów<ref name="patriarchia" />. W celu podniesienia jej prestiżu Nikon nakazał przenieść do monasteru [[relikwie]] licznych świętych, w tym części relikwii cudotwórców moskiewskich: św. [[Piotr II (metropolita kijowski)|metropolity Piotra]], św. [[Jonasz (metropolita moskiewski)|metropolity Jonasza]] oraz św. [[Filip II (metropolita Moskwy)|metropolity Filipa]]. W tym samym roku monaster otrzymał liczne nadanie ziemskie oraz objął na własność całe jezioro Wałdaj z położonymi na nim wyspami<ref name="patriarchia" />.▼
▲Z inicjatywą założenia klasztoru na jednej z wysp jeziora Wałdaj patriarcha Nikon wystąpił natychmiast po objęciu urzędu zwierzchnika Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jego zamysł poparł car [[Aleksy I Romanow]] i wydzielił na ten cel niezbędne środki<ref name="patriarchia">[http://www.patriarchia.ru/db/text/349319.html Валдайский Иверский Святоозерский Богородицкий мужской монастырь]</ref>. Wzorem dla obiektu miał być [[klasztor Iwiron]] na górze [[Athos]]<ref name="patriarchia"/>. W lecie 1653 zakończono budowę pierwszych świątyń monasterskich – soboru Iwerskiej Ikony Matki Bożej oraz cerkwi św. Filipa, metropolity Moskwy. Na czele wspólnoty stanął [[archimandryta]] Dionizy<ref name="patriarchia"/>. W czasie pierwszej wizyty w klasztorze patriarcha Nikon uroczyście poświęcił wody jeziora Wałdaj, nakazując od tej pory nazywać je świętym; stąd nazwa monasteru – ''świętojezierski''. W 1654 wspólnota liczyła 26 mnichów<ref name="patriarchia"/>. W celu podniesienia jej prestiżu Nikon nakazał przenieść do monasteru [[relikwie]] licznych świętych, w tym części relikwii cudotwórców moskiewskich: św. [[Piotr II (metropolita kijowski)|metropolity Piotra]], św. [[Jonasz (metropolita moskiewski)|metropolity Jonasza]] oraz św. [[Filip II (metropolita Moskwy)|metropolity Filipa]]. W tym samym roku monaster otrzymał liczne nadanie ziemskie oraz objął na własność całe jezioro Wałdaj z położonymi na nim wyspami<ref name="patriarchia"/>.
W 1655 do klasztoru przenieśli się mnisi z [[Monaster Kuteiński|monasteru Objawienia Pańskiego w Orszy]] w liczbie ponad 70. Dzięki ich przyjazdowi w monasterze powstała drukarnia<ref name="patriarchia"/>. Rok później ukończono budowę nowego, murowanego soboru monasterskiego pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Bożej. Został on natychmiast poświęcony; z [[Moskwa|Moskwy]] przywieziono do niego [[Iwerska Ikona Matki Bożej|kopię Iwerskiej Ikony Matki Bożej]]. Do usunięcia Nikona z katedry patriarszej w 1666 liczba mnichów wzrosła do 200<ref name="patriarchia"/>.
| |||