Muzykant: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 44726000 autora 5.172.247.221 (dyskusja), nieency |
m to jeszcze nie powód do umieszczania jej w artykułach encyklopedii |
||
Linia 1:
'''Muzykant''' – czasem ''muzykus'', ''grajek'', ''grajcyk'', dawniej także ''gądek''; termin używany na wsiach i w małych miasteczkach (a kiedyś także w miastach) większości regionów Polski na określenie [[muzyka ludowa|ludowego muzyka]], samouka.
Muzykant uczył się ze słuchu u mistrza, starszego i wprawnego już w muzykowaniu sąsiada lub członka rodziny. Płacił za naukę w naturze (np. zbożem) albo odpracowywał w gospodarstwie lub grając z mistrzem na zabawach lub weselach. Jako że muzyka stanowiła nieodzowny element kultury duchowej wsi, obecność muzykanta była pożądana w trakcie wszystkich ważniejszych wydarzeń, związanych z rokiem obrzędowym (
Dojrzały muzykant miał w repertuarze (opanowanym pamięciowo) co najmniej 100 melodii, granych w różnych wariantach i ozdabianych w wypracowanym przez siebie indywidualnym stylu i manierze. Akompaniował śpiewom, ale przede wszystkim jego zadaniem było sprawnie i wytrwale grać do [[taniec|tańca]] w czasie wielogodzinnych potańcówek. Byli muzykanci – profesjonaliści, którzy z grania czerpali większe dochody niż z gospodarki, a także muzykanci okazjonalni oraz tacy, którzy realizowali się poza głównym nurtem życia społeczności wiejskiej, artyści – samotnicy. Karierę zaczynali jako chłopcy 10-12 letni, a kończyli często po ożenku, wybitniejsi i bardziej utalentowani kontynuowali grę w tworzonych przez siebie kapelach jako zawodowcy aż do starości. Kobiety muzykanctwem parały się niezwykle rzadko (Bronisława Konieczna-Dziadońka z Bukowiny Tatrzańskiej).
Mianem muzykanta określano instrumentalistę, grającego na wiodącym w kapeli, melodycznym, instrumencie, najczęściej skrzypcach, a także [[dudy|dudach]] wielkopolskich, koźle lubuskim, [[dudy|gajdach]] żywieckich,
Najbardziej znani muzykanci to: góral podhalański z Kościeliska – [[Jan Krzeptowski]] zwany Sabałą i inny podhalańczyk [[Bartłomiej Obrochta]] zwany Bartusiem.
| |||